27. Laughing, laughing and laughing...

27. Sophie

Samen kijken we naar de zee. Er rust een mooie stilte rond ons. Het enige wat ik hoor is de wind en de golven in de zee. Nooit geweten dat het zo goed kon voelen om bij een jongen te zijn. En ook zo snel al. 'Eigenlijk weet ik best wel weinig over je' zegt Seth opeens. 'Wat wil je weten?' antwoordt ik dan maar. 'Alles!' antwoordt hij simpel. 'Ja daar kan ik echt wat mee' lach ik. Nu moet hij ook lachen. 'Oke daar gaan we dan' zegt hij waarschuwend. Weer moet ik lachen. 'Hoe oud ben je? Wat eet je het liefst? Wat zijn je hobby's? Welke kleur vind je het mooist? Heb je huisdieren?' vraagt hij nieuwschierig in een adem. 'Dan zijn een heleboel vragen' lach ik. 'Nou moet jij voorbereid zijn op mijn antwoorden'. 'Oke, dat moet lukken' zegt hij ongeduldig. 'Goed, ik ben 17 jaar oud. Ik eet het liefst pasta bolognese of pizza. Ik dans graag, ik loop veel in het boos en ik voetbalde vroeger veel, ik vind bruin het mooist en ik heb geen huisdieren' zeg ik achter elkaar. Als ik hem weer aankijk, zie ik dat hij bezorgd naar me kijkt. 'Wat is er?' vraag ik voorzichtig. 'Je moet hier niet zomaar alleen in het bos lopen hoor. Dat is hartstikke gevaarlijk. Er loopt hier van alles rond'. 'Ik kan prima voor mezelf zorgen' antwoordt ik eigenwijs. Seth zucht diep. 'Je bent hopeloos, Sooph!' lacht hij. Dan zijn we allebei weer stil. Seth aait zachtjes door mijn haar. Het liefst zou ik hem nu knuffelen en zoenen totdat ik in slaap val. Maar dan zal ik mezelf wel erg voor schut zetten. Ik grinnik zachtjes in mezelf. Seth kijkt mij vragend aan en ik haal mijn schouders op. 'Waarom moest je lachen?' vraagt hij nieuwschierig. Nu moet ik wel echt helemaal lachen. 'Jij bent echt nieuwschierig, hé Seth'. 'Ik had gewoon een binnenpretje' zeg ik dan maar. 'En mag ik daar dan ook van meegenieten' vraagt hij met twinkelende ogen waar ik bijna geen ´nee´ op kan zeggen. Maar no way dat ik dat aan hem ga vertellen. 'Nee, sorry Seth, dat kan niet' krijg ik er net uit. Hij kijkt me eerst beteuterd maar dan ondeugend aan. Nu krijg ik echt de slappe lach en ik laat me zachtjes achterover vallen. 'Hier ga je nog spijt van krijgen' zegt Seth lachend. Hij kijkt me nog steeds ondeugend aan en begint me overal te kietelen. Ik gier het uit en kijk hem nep-boos aan. Nu heeft hij mijn handen vast en hij legt ze naast me hoofd. 'Zeg sorry' fluisterd hij zachtjes. Nu merk ik pas dat hij half op mij ligt en ik krijg een rood hoofd. 'Je bent erg schattig als je bloost' zegt hij nog steeds fluisterend. Nu moet ik alleen maar nog meer blozen. 'Zeg sorry' zegt hij nogmaals. 'Nee' zeg ik eigenwijs. Hij glimlacht en krijgt weer zo'n ondeugende twinkeling in zijn ogen. 'Dan moet je het maar op een andere manier goed maken' zegt hij liefjes terwijl zijn gezicht steeds dichter bij komt.

Graag tips en reacties(flower)