003| Leah Clearwater

Leah Clearwater

Ik keek door de bladeren van de bosjes naar het meisje. Ze was van ons weggerend over de grens van de Cullens maar is teruggekeerd. 'Cherry, wat is er?' hoorde ik haar vragen. De eekhoorn die in de stam zat begon te piepen. Ik zette een stap vooruit maar dat was een misstap. De eekhoorn had me gezien en hield zijn mond. Het meisje draaide zich om een keek naar me. Ze ontweek mijn ogen, net alsof ze het wist. Maar ik liep nog steeds vooruit en het meisje achteruit. Ik zou haar willen waarschuwen maar in mijn wolfvorm ging dat moeilijk. Het meisje tuimelde de kleine berg af en ik veranderde snel van wolf naar mens. Ik trok de kleren aan die aan mijn enkel aan een leren band hingen. Ik sprong de door de bosjes en liep snel naar haar toe maar zag dat ze al bewusteloos was. 'Shit' fluisterde ik zachtjes terwijl ik het bloed zag aan haar hoofd. Dit was niet de bedoeling. Ik wreef het haar uit haar gezicht en tilde haar op. Door de krachten die ik kreeg van het wolfzijn was ik sterker geworden, fysiek dan. Ik liep met een versnelde pas naar het huis van Emily en Sam. Ik voeld weer stukjes van mijn hart uit elkaar vallen toen ik aan de twee namen dacht. Ik zag door de vele bomen en bladeren het huis opdoemen. Ik versnelde nog een beetje mijn pas. Ik hoorde gelach en gepraat uit het huis komen. Ik liep het kleine trapje op en liep de veranda op. Ik liep door het deurgat en liep zo door naar de sofa waar ik het meisje neerlegde. De jongens kwamen bezorgd om me heen staan terwijl ik iedereen begon te comanderen. 'Emily, haal een schaal met lauw water en een washandje. Iemand, haal onstmettingsmiddel en verband en een deken'. Emily rende meteen naar boven terwijl Sam zocht naar ontsmettingsmiddel en verband. Jacob haalde een deken uit een kist in de salon. Ik legde de deken om haar heen terwijl Emily aankwam met een schaal water en een washandje. Ik nam het washandje en dompelde het onder in het schaaltje. Ik wrong het washandje uit en depte het bloed van haar voorhoofd en gezicht af. Ik keek naar de wond, hij was nogal groot. Sam kwam er net aangelopen met ontsmettingsmiddel en verband. Ik ontsmette het wat en deed toen voorzichtig het verband om haar heen. De jongens keken naar haar met een blik dat één woord spelde; inprent. 'Nee! Dit meen je nou toch niet eh!' riep ik gefrustreerd uit terwijl ik rechtstond. Ze bleven naar het meisje allen met dezelfde blik. Behalve Jared en Quil, die waren al ingeprent maar gewoon verbaast over haar schoonheid. Ik zuchtte gefrustreerd terwijl ik ging zitten aan de tafel. Ik nam een muffin uit de schaal die Emily net neerzette. De jongens kwamen ook voorzichtig aan tafel zitten en keken me twijfelend aan. 'Wat moeten we met haar doen?' vroeg Sam terwijl hij erbij kwam zitten. Iedereen keek naar mij maar ik haalde mijn schouders op. 'Wie is ze? vroeg Seth met een dromerige blik. Ik nam woest een muffin en gooide het recht in zijn oog. Hij begon te krijsen van de pijn en wilde me aanvallen maar Paul en Jacob hielden hem tegen. Kleuter, dacht ik rollend met mijn ogen. 'De vraag is meer, wàt is ze? Ze rent zo snel als een vampier maar ze is er geen' zei Sam kijkend naar het meisje. Iedereen keek naar haar terwijl haar borstkas regelmatig omhoog ging en haar hart rustig in haar borstkas bonkte. Ik kon haar daar niet laten liggen met zo'n wond. Straks werd ze nog aangevallen door één of andere bloedzuiger in het bos.