26. Freedom feels great...

26. Sophie

Hand in hand liep ik met Seth richting het bos. Gelukkig maar dat alles in La Push zo dicht bij elkaar licht en we gewoon naar het bos konden lopen. Seth vertelde namelijk dat hij met Leah was meegereden vandaag. Het voelt geweldig om alleen met Seth te zijn. Hij is ook zo lief en schattig. Snel kijk ik weg want ik merk dat ik hem alweer aan het aanstaren ben. Maar gelukkig ben ik niet de enige, Seth kan er ook wat van. We zijn eindelijk bij het bos aangekomen. ´En?´ vraag ik hem nu. Hij lacht lief, wat me van binnen laat smelten, en trekt me mee het bos in. ´We moeten nog wel een stukje door het bos lopen, dat vind je toch niet erg hé?´. Vragend kijkt hij me aan. ´Nee, natuurlijk niet´ antwoordt ik gelijk. Ik vind het gos geweldig. Als klein kind kon ik vroeger uren rondlopen. Toen mijn ouders erachter kwamen kon ik er nooit meer heen. Ze dachten dat er iets met me zou gebeuren als ik er te lang bleef. Ik was toen zo kwaad, want ik wist zeker dat me niets zou overkomen daar. Ik kende het bos zowat uit mijn hoofd en klom in alle bomen. Al was dat achteraf gezien misschien niet zo'n goed idee...Ik schrik wakker op uit mijn gedachten als ik zacht knijpje in mijn hand voel. Gelijk kijk ik Seth aan. ´We zijn er´ zegt hij. Ik knik. We hadden de hele wandeling niets gezegd tegen elkaar. Maar het voelde goed, alsof ik hem al jaren kende. Dan zie ik waar we zijn belandt. We staan op een klif en kijken over de prachtige zee uit. ´Wauw´ kan ik alleen maar uitbrengen. Ik hoor Seth grinniken. De zee glinsterd prachtig door de zon. Seth trekt me mee naar de rand en gaat zitten. Verlegen kijk ik hem aan. ´Je mag wel naast me komen zitten hoor´ zegt hij uitnodigd met een blik die ik gewoonweg niet kan weerstaan. Ik ga snel naast hem zitten en legt zijn arm om me heen. Voorzichtig leg ik mijn hoofd op zijn schouder.