002| Audrey Memphis

Audrey Memphis

Ik bleef langs de oever van de rivier, denkend hoe ik terug kon keren want ik wist dat ik steeds weer zou lastiggevallen worden door die wolven. Ik nam een afstand en sprong dan over de rivier. Ik begon te wandelen zoekend naar Cherry die zich nu vast ergens verschool voor die wolven. Ik vond mijn weg terug naar de plaats waar ik al 2 dagen verbleef. 'Cherry?' zei ik zachtjes. Geen antwoord. 'Cherry!' riep ik maar nog steeds geen antwoord. Mijn ademhaling versnelde terwijl ik bezorgd uit mijn ogen keek. 'Audrey?' hoorde ik een bange stem in mijn hoofd. Ik draaide me om en zag Cherry in een klein holletje zitten in een boom. 'Cherry, wat is er?' vroeg ik bezorgd terwijl ik wat dichterbijkwam. 'Ze zijn geen normale wolven, Audrey, het zijn... Cherry hield plots zijn mond en keek met grote ogen naar iets achter mij. Ik draaide me langzaam om en zag één van de groep wolven rustig op me aflopen. Cherry kroop piepend verder in zijn boom van angst. Ik hield mijn adem in terwijl ik naar de wolf keek. Ik ontweek zijn ogen volledig. Hij was grijs en klein. Ik had zelf niet in de gaten dat ik naar achter liep. Ik voelde plots geen grond meer onder mijn voeten en rolde zo het klein heuveltje af. Ik kwam tegen een scherpe rots terecht. Ik voelde iets langs mijn hoofd stromen. Ik voelde met mijn hand over mijn hoofd en toen zag ik wat het was. Bloed. Alles om me heen begon te draaien. Ik zag nog net een meisje uit de bosjes springen voordat ik wegviel in een oneindig zwart gat.