*5.3*~Seth

Oké, Seth was dus echt vaag. Zoals hij naar me keek bezorgde me de kriebels. Serieus, niet gezond. Ik vroeg me af wat er met hem aan de hand was. Ik douchte warm, maar ik had het nog steeds ijskoud. Ik pakte mijn favoriete Adidas vest. "Hey Jake.", zei ik toen ik naar beneden liep. Hij zat in de woonkamer op me te wachten. "Hey.", zei hij terwijl ik tegen hem aankroop. "Ehm, we hebben het erover gehad en ik moet je iets vertellen.", zei hij zenuwachtig. "Eerst, relax en ten tweede, niks zou me op dit moment verbazen, zelfs niet als je een vampier bent." Ik moest lachen om dat laatste, maar ik zag Jake's ogen even verschieten. Oké, vaag. "Kom." Hij pakte mijn hand en we liepen het bos in.

"Herinner je je de verhalen die oude Quil vertelde tijdens het kampvuur?", vroeg Jake. Ik knikte. "We dachten jarenlang dat het alleen legendes waren, maar dat waren ze niet. Wij zijn wolven." Dat vage? Nu nog vijf keer zo vaag. "Grappig Jake.", zei ik en ik ging liggen in het gras. Jake stond op en liep weg. "Gezellig, laat je me verdwalen Jake?", vroeg ik droog. "Dit is echt niet..."Mijn mond viel open. Er kwam een grote wolf. "Jake?", zei ik zachtjes. De wolf liep naar me toe en duwde zijn snuit in mijn heup. Hij liep weer weg en ik kon nauwelijks bevatten wat er was gebeurd.

"Ik kan het nog steeds niet geloven.", zei ik terwijl ik weer tegen Jake aanlag. "En er is nog iets. Als wij onze ware liefde vinden dan gebeurd er iets en dat heet "inprenten". Het is een soort liefde op het eerste gezicht, maar 1000 keer sterker." "Wat schattig.", lachte ik. "Ja, maar ehm... Seth is op jouw ingeprent, ik niet.", zei hij snel, alsof het dan iets anders betekende. Seth. Ingeprent. Op. MIJ? DAT WAS ONMOGELIJK!