7

‘Dit is veel sneller dan lopen.’ zei Wicked Fire toen we in de pick-up over de snelweg raasden.

‘Zeker wel lang geleden dat je in een auto hebt gezeten?’

Ik knikte. ‘Heel lang geleden. Jullie hebben echt geluk met die auto.’

Wicked Fire maakte een instemmend geluid. ‘Het was mijn vaders auto, nog voor de Helium Wars en de branden van daarna.’

Ik denk dat dit wat uitleg nodig heeft. Kijk, eigenlijk is het best simpel. In 2012 werd de hele aarde slachtoffer van enorme branden, als gevolg van de oorlog van daarvoor. Tijdens die oorlog is er gevochten met de grootste rotzooi die je kunt bedenken: hele continenten zijn ten onder gegaan door atoombommen en nog verschrikkelijkere wapens waarvan zelfs niemand wist dat ze bestonden. Na wat blunders en probleempjes is dus praktisch de hele aarde in de fik gevlogen, en het heeft een jaar geduurd voordat alles geblust en uitgebrand was. Daarna leek Better Living Industries, BL/ind, orde in de chaos te scheppen door overlevenden naar de nieuw gestichte stad Battery City te lokken, maar niemand wist dat de pillen die de mensen daar aangeboden kregen je langzamerhand veranderde in een gevoelloze slaaf. Killjoys, zoals Wicked Fire, Will en ik, zijn degenen die de medicijnen weigerden te slikken en ontsnapt zijn uit Battery City. Maar veel van ons, vooral degenen van ongeveer mijn leeftijd of jonger, hebben hun ouders en familie in Battery City moeten achterlaten, in de wetenschap dat ze hen nooit meer mochten of konden zien en ze langzaam maar zeker in een slaaf zouden veranderen. Mede daarom haten wij Killjoys BL/ind zo erg.

‘Wil je wat drinken?’
De vraag van Wicked Fire liet me opschrikken uit mijn gedachten.

‘Graag.’
Wicked Fire gaf me een flesje helder water en gaf via het achterraam van de pick-up een flesje aan zijn vader. Zelf pakte hij ook een flesje en stootte het tegen de mijne aan.

‘Proost.’ grijnsde hij.
Ik nam wat slokken en legde het flesje daarna ter verkoeling tegen mijn voorhoofd. Ik zag dat Wicked Fire me een beetje vreemd aankeek en daarna lachend mijn voorbeeld volgde.

‘Aah. Dat is lekker koel.’ verzuchtte hij.

‘Ja man. Hoe komen jullie eigenlijk aan zulk helder water?’ vroeg ik.

‘Vlak naast de cafetaria zit een pomp waar we dit water uit halen.’ antwoordde de jongen.

‘Het water uit die pomp komt uit een ondergronds waterbassin, wat op de een of andere manier niet besmet is geraakt met chemicaliën.’

Plotseling begon de auto te schudden. Ik keek naar de weg, en zag dat we over een onverharde weg reden die bezaaid was met keien. Om de zoveel meter werden we alle drie heen en weer geschud en Wicked Fire en ik hielden ons stevig vast zodat we niet uit de auto zouden vallen.