Two Weeks For Fun or Not Tom Kaulitz 2.5
Het spijt me zo erg dat het zo lang heeft geduurd eer dat ik een nieuw deeltje heb opgezet. Maar ik had het druk met school (waar ik mijn jaar opnieuw moet doen =.= ) en dan nog familiale problemen. Maar hier is dan toch een nieuw deeltje en ik ga proberen elke week toch een deeltje of 2 erop te krijgen.
Veel leesplezier
Xx Jirki
Gabriëlle pov
Hij slaagt zijn armen over elkaar, trekt een wenkbrauw op en zegt niets.
Mijn ogen dwalen af naar zijn gespierde borst, de dunne lijn donker haar die vanaf zijn navel tot onder het elastiek van zijn laaghangende joggingbroek uitkwam. De versleten grijze broek hangt zo laag op zijn heupen dat ik zijn holtes van zijn bekken kan zien. Een paar centimeter lager en ik zou alles zien.
Deze verdwaalde gedachte deed me week vanbinnen worden. Mijn blik schiet omhoog en zie dat hij naar me kijkt. De schaamte kruipt omhoog langs mijn wangen. Kon hij mijn gedachte raden?
Hij leunt achterover op zijn hielen, mij nog steeds zo verontrustend aankijkend en kruist zijn armen nog steviger om zijn indrukwekkende borst.
Ik slik met moeite mijn verlangen diep in mij weg. Wat was er toch met mij? De man mocht dan het gebruinde, gebeeldhouwde lijf van een topmodel hebben, ik raak echt niet opgewonden van arrogante, zelf ingenomen bullebakken, ook niet in hun blootje.
‘Vertel nu eens, wat had je te zoeken in mijn tuin?’
Hij zegt het zachtjes maar dreigend.
Ik steek mijn kin vooruit, vastbesloten om me niet schuldig te laten voelen. Mijn missie was immers heel onschuldig, al leek het meer op een zelfmoordactie.
‘Ik was de kat van mijn buurvrouw aan het zoeken.’
Hij hoest, en de rochel doet pijn aan mijn oren.
‘Hoe dom denk je dat ik ben?’
Ik kan nog net een bits antwoord inhouden.
‘Zijn naam is Mr. Pootles. Het is een grote oranje kater met een scheel oog. En hij is al twee weken zoek.’
Ik negeer zijn opgetrokken wenkbrauw.
‘En je kan niet aan de deur komen vragen of ik hem heb gezien?’
‘Dat heb ik gedaan, maar je doet nooit open.’
Als hij verdorie in die twee weken één keer had open gedaan, dan zat ik hier nu niet in deze situatie.
‘Ik ben de afgelopen week niet in het land geweest.’
‘Mr. Pootles is al twee weken zoek. En trouwens, ik heb berichtjes achtergelaten bij je huishoudster en koekjes.’
Hij slaagt zijn armen over elkaar, trekt een wenkbrauw op en zegt niets.
Mijn ogen dwalen af naar zijn gespierde borst, de dunne lijn donker haar die vanaf zijn navel tot onder het elastiek van zijn laaghangende joggingbroek uitkwam. De versleten grijze broek hangt zo laag op zijn heupen dat ik zijn holtes van zijn bekken kan zien. Een paar centimeter lager en ik zou alles zien.
Deze verdwaalde gedachte deed me week vanbinnen worden. Mijn blik schiet omhoog en zie dat hij naar me kijkt. De schaamte kruipt omhoog langs mijn wangen. Kon hij mijn gedachte raden?
Hij leunt achterover op zijn hielen, mij nog steeds zo verontrustend aankijkend en kruist zijn armen nog steviger om zijn indrukwekkende borst.
Ik slik met moeite mijn verlangen diep in mij weg. Wat was er toch met mij? De man mocht dan het gebruinde, gebeeldhouwde lijf van een topmodel hebben, ik raak echt niet opgewonden van arrogante, zelf ingenomen bullebakken, ook niet in hun blootje.
‘Vertel nu eens, wat had je te zoeken in mijn tuin?’
Hij zegt het zachtjes maar dreigend.
Ik steek mijn kin vooruit, vastbesloten om me niet schuldig te laten voelen. Mijn missie was immers heel onschuldig, al leek het meer op een zelfmoordactie.
‘Ik was de kat van mijn buurvrouw aan het zoeken.’
Hij hoest, en de rochel doet pijn aan mijn oren.
‘Hoe dom denk je dat ik ben?’
Ik kan nog net een bits antwoord inhouden.
‘Zijn naam is Mr. Pootles. Het is een grote oranje kater met een scheel oog. En hij is al twee weken zoek.’
Ik negeer zijn opgetrokken wenkbrauw.
‘En je kan niet aan de deur komen vragen of ik hem heb gezien?’
‘Dat heb ik gedaan, maar je doet nooit open.’
Als hij verdorie in die twee weken één keer had open gedaan, dan zat ik hier nu niet in deze situatie.
‘Ik ben de afgelopen week niet in het land geweest.’
‘Mr. Pootles is al twee weken zoek. En trouwens, ik heb berichtjes achtergelaten bij je huishoudster en koekjes.’
Reageer (2)
hehehe, snel verder gaan
1 decennium geledensnel verder gaan hoor!!
1 decennium geleden