48. Hogsmeade

Het was zaterdag, de dag dat ze naar Zweinsveld mochten. Olette had gelukkig de dag daarvoor een brief gekregen van haar ouders waarin stond dat ze toestemming gaven aan haar om de kerst door te brengen bij de Zabini's en ze hadden ook 200 Galjoenen gegeven. Ze vond het wel overdreven veel maar ze zou de rest later wel weer terug geven. Het had gesneeuwd dus ze had zich goed ingepakt. Ze waren opweg naar Zweinsveld en Hermelien stond naast haar te kletsen, blijkbaar waren Harry en de Wemels weg. Ze hadden het over vanalles en nog wat. 'Wat ga jij kopen?' Vroeg Olette. 'Nou, ik moet nog wat veren hebben en ook wat perkament. Misschien wil ik ook wat lekkers kopen. En natuurlijk een kerstcadeau.' Olette knikte. 'En jij?' Olette dacht na. 'Nou, ik moet ook wat perkament hebben. Ik was ook van plan om wat lekkers te kopen. Voor de rest weet ik het nog niet, ik was er namelijk de vorige keer niet.' 'Ow ja, toen lag je in de ziekenzaal!' Olette knikte weer. 'Waar is Zabini eigenlijk?' 'Blaise is bij Theodoor geloof ik.' Zo bleven ze kletsen en kreeg Olette af en toe afkeurende blikken toegeworpen van andere Zwadderaars. 'Vind je het niet moeilijk om anders te zijn dan de andere Zwadderaars?' Olettte schudde haar hoofd. 'Ze mogen denken van me wat ze willen, maar ik ben gewoon mezelf. Als ze me dan niet mogen is dat hun probleem.' Het bleef even stil. 'Ik ga maar weer, dan kun jij nog even met Blaise kletsen ofzo.' 'Is goed, maar als je erbij wilt komen zou dat gezellig zijn.' Hermelien knikte en liep weg. Blaise kwam een paar seconde later naast haar staan. 'Jij wou toch snoep hebben zei je? Voor wat als ik het vragen mag?' Olette schoot in de lach. 'Jij bent ook wel erg nieuwsgierig. Het is een soort van ding dat nog aan mijn kerstcadeaus moet worden toegevoegd.' Blaise leek blij te worden, maar hij onderdrukte het. 'Wat voor kerstcadeau?' Olette grinnikte, 'Ik heb al te veel verklapt!' Ze liep terug en ging naast Theodoor lopen. 'Hey Theodoor!' Theodoor keek even naar haar en knikte. 'Wat ga jij doen ik Zweinveld?' Hij hield zijn schouders op. Olette gaf een zucht. Theodoor was niet erg spraakzaam als zij er was de laatste tijd. Misschien mocht hij haar ook al niet. Ze schoot in de lach toen ze zag dat Blaise naar hun wou maar door de strooming niet erdoor kon. 'Ik ga weer oké? Ik ga Blaise effe pesten.' Theodoor keek even van Blaise naar haar maar knikte toen. 'Moet ik nog iets doorgeven?' Er verscheen een grijns op zijn gezicht.'Olette antwoordde die door ook te grijnzen. 'Zeg maar tegen hem dat hij met geen mogelijkheid mij kan laten kletsen.' Hij keek haar vragend aan maar knikte toch. 'Bedankt Theodoor!' Ze stak haar tong uit naar Blaise en liep verder naar achter en ging naast Loena lopen. 'Hey Loena,' Loena keek haar met dromerige ogen aan. 'Hey Olette. Je vriend kijkt raar.' Olette keek naar Blaise en schoot in de lach. Blaise probeerde nog steeds naar haar toe te komen en trok een moelijk gezicht. 'Tja, hij wilt iets weten wat hij nog niet mag weten.' Loena knikte en keek weer naar de Kibbelaar. 'Een leuk stukje?' Loena keek haar aan en straalde. 'Er zit weer een stukje over de Snotterfanten in.' 'Leuk!' Olette keek mee in de Kibbelaar en zag vanalles staan. Een paar minuten later kwamen ze aan in Zweinveld. 'Ze zijn wel interessant.' Loena knikte trots. 'Ik ga maar weer naar Blaise. Bedankt dat ik mocht meelezen.' 'Het is niets. Veel mensen vinden Snotterfanten ook maar verzonnen wezens.' Olette knikte. 'Dan zie ik je later wel weer, doei!' 'Doei Olette.' Olette liep naar Blaise die haar pissig aankeek. 'Jij bent echt harteloos.' Olette schoot in de lach. 'Ik ben niet harteloos, ik hou me aan de regels.' 'Waar hebjij het over?' Olette schoot in de lach. 'Voor mij een weet, en voor jou een vraag.' Blaise mompelde iets maar hij hield op toen hij Olette verwonderd om haar heen zag kijken. 'Dit is zo cool!' Ze pakte Blaise bij de pols en ging meteen een winkel in zonder ook maar te kijken wat voor winkel het was. Ze keek de winkel in, blijkbaar was het een sieradenwinkel. 'Woow, niet te geloven dat een winkel er zo uitziet.' Blaise keek haar verbaasd aan. 'Ik snap jou echt niet.' Olette liet zijn pols los en ging kijken bij de armbanden. 'Dit is zo leuk!' Ze keek naar een ketting met een roos eraan. 'Zal ik deze nemen?' 'Uh... ik heb geen verstand van sieranden en andere dingen.' Olette hield haar schouders op en kocht hem toch. 'Niet te geloven dat ik me laat meesleuren door jou.' Olette grinnikte, 'Ach, wees een vent en zeg waar jij heen wilt.' Blaise rolde met zijn ogen en sleurde Olette mee naar De Drie Bezemstelen. '2 Boterbieren.' Zei hij toen ze plaats hadden genomen en een vrouw bij hun kwam staan. Toen het boterbier op tafel stond pakte ze een beker en keek er wantrouwend naar maar toch een slokje. Ze dronk alles in één keer op. 'Dit is echt lekker!'
Nadat Blaise zijn boterbier op had en had afgerekend tegen Olette's zin waren ze naar Zacharinus' Zoetwarenhuis gegaan om 26 zakken snoep te kopen. Daarna waren ze nog naar verschillende winkels gegaan om van alles en nog wat te kopen.

Een uur later is Blaise bij Olette weggegaan omdat Hermelien samen met haar wat wou kopen. 'Waar zijn Harry, Ron, Ginny, Fred en George eigenlijk?' Hermelien frunikte zenuwachtig aan haar handen. 'Als je het niet wilt of mag vertellen moet je dat zeggen.' 'Sorry.' Olette dacht even na maar begon meteen te lachen. 'Geen sorry zeggen, dan voel ik me zo gemeen!' Hermelien schoot in de lach. 'Jij en gemeen gaan niet goed samen!'

Kudo? Reactie?