*3.2*~Ruzie

Ik koos de meisjes wel lekker uit zeg. Eerst een meisje dat op een vampier valt en nu de inprent van Seth. Dat hele inprent gedoe maakte het zoveel moeilijker. De stomme mythe was zeldzaam. Ja, ik had het gemerkt. Alles was zoveel gemakkelijker nu. Gewone liefde, een waaraan je kan twijfelen. En het was ook zo'n lekker moment, zo vlak voor we de newborns uit Seattle zouden aanvallen. Of beter gezegd: zij ons. Serieus. Ik vond mezelf op dit moment echt een geniaal wezen. Ik ging naar huis en dacht na. Ik had Seth altijd als mijn kleine hypere broertje gezien. En nu... Ja, ga ik mezelf ook nog eens een potje schuldig voelen.

Waar ik me de volgende ochtend wel terecht schuldig over voelde was het feit dat ik tegen Aurora had moeten liegen omdat ik moest wachtlopen. Voor vanmiddag ook weer. We hadden vergadering. Ik had eigenlijk helemaal geen zin om te gaan, maar het ging er onder andere over of we het haar moesten vertellen. Dat vond ik wel belangrijk, dus ik ging maar. Jake, heb je enig idee waar Seth uithangt? Hij is vannacht niet thuis gekomen. vroeg Leah me. Mijn gedachte schoten naar de ruzie van gister. Waar ging het over? vroeg Leah. Hij is ingeprent op Aurora, maar wij zijn soort van samen antwoordde ik beschaamd. Om het lekker ingewikkeld te maken