Mijn zonde (5)

Een paar dagen later
Een over een onder.. een over .. een onder.. PFff geen zin om te weven.. Thomas komt alleen maar in mijn hoofd. Waarom heb ik deze gevoelens? ...
Zou hij gelijk hebben? Zou God dit misschien gewilt hebben?? AAA kan er niet meer aan uit.
"Zuster Eliza?! Wat bent u nu aant doen??"
Ik kijk naar mijn weefdinges.Mijn handen zitten tussen de touwen vast.
"Ow.. eu.. ik was even aan het dromen.."
"hum.."
de zuster pakt een sschaar en knipt alles los.
"Danku."
Ik ga weg. Buiten zie ik Thomas bezig met een paard. Hij aait haar hoofd. Ik draai me weg. Ik hoor hoefstappen (ofzo) achter me. Als ik me weer omdraai staat het paard voor mij. waar is thomas?? ik pak het paard bij de teugels en leid het weer naar de tuin. Daar vind ik Thomas in de struiken
"OH hallo.. Die heeft me zo in de struiken eens gestampt.."zegt hij.
"ach zo.."ik kan men lach niet tegenhouden bij het idee
"lach me niet uit!"zegt hij en port me. Ik spring opzij.
"mhm ja.."doet hij en pakt het paard over. Hij draait zich om om naar de stallen te gaan.
"Thomas wacht.."
"Wat is er?" hij kijkt me weer aan.
"ik... ik hou van je."komt eruit..
HIj kijkt me gelukkig aan.
"echt?"
"Ja.."
hij laat de teugels los en pakt me vast. Hij kust me.
"Breng me ergens waar we alleen kunnen zijn."fluister ik dan in zijn oor. Hij glimlacht en pakt me op en zet me op het paard. Dan stijgt hij achter mij op en pakt de teugels weer.

5 jaar later
"Maarten! blijf daar van af!!"
de jongen zucht en gaat weer op de grond zitten.
zijn broertjes en zusje komen aangelopen.
"Papa!"
"wat Papa?"
"Papa is terug!!"
Ik pak de jongste op en loop naar buiten. in de verte zie ik een man op een bruin paard. Aangekomen springt hij eraf en omhelst me.
"Eliza.. mijn Eliza.."mompelt hij en geeft me een kus. Ik glimlach en we gaan naar binnen.
"Heb je spijt?"vraagt hij
Dit vraagt hij dus elke avond dat hij terug is.
"Nee. Thomas.;Ik heb helemaal geen spijt."zeg ik en gaat op zijn knieen zitten. Hij omhelst me.
"Voor eeuwig?"vraagt hij
"voor eeuwig blijf ik bij jou.."



.....


wist geen ander einde