Part 1|| Thuis

Holly gaapte en rekte zich uit. Heerlijk geslapen had ze. Ze keek om zich heen? Waar was ze?! Toen zag ze Artemis naast zich liggen, en voordat ze zich begon af te vragen wat hij daar deed, maakte ze hem in paniek wakker. 'ARTEMIS!!! WORDT WAKKER!!!' Artemis sprong overeind. 'Waar is de brand?!' riep hij. 'Nergens,' antwoordde Holly, zich ineens weer herinnerend dat Artemis naast haar lag. 'Ik heb alleen maar twee vraagjes: 1. WAAR ZIJN WE!!!??? En 2. WAAROM LIG JÍJ NAAST MIJ?!?!' Artemis dacht na en zei toen: 'Rustig, Holly, rustig. We zijn in een andere dimensie, dankzij een teleportmachine, en ik lig naast jou omdat ik geen zin had om naast die brombeer van een Halt te liggen en ik verder nergens heen kon.' En prompt herinnerde Holly zich alles weer. Ook de zoen, maar daarvan dacht ze eigelijk dat het een droom was, dus het enige wat ze daar over zei was: 'Ik heb vannacht heerlijk gedroomd.' 'Ik ook' zei Artemis. Hij had ook over de zoen gedroomd. 'Vertel jij eerst?' Holly slikte. 'Ik eh... Ik droomde... Dat ik in de wolken was' zei ze en ze glimlachte. Dat was waar, in twee opzichten. 'Jij was er ook...' Ze werd rood en wendde haar blik af. De rest kon ze maar beter niet vertellen...
Artemis glimlachte. 'Wat toevallig. Ik was ook in de wolken'.
Holly keek hem verbaasd aan. Een verontrustende gedachte kwam bij haar op. 'Artemis, heb jij...'
Ze maakte haar zin niet af, want op dat moment ritste iemand hun tent open en ze zagen het grijsbebaarde hoofd van Halt die naar binnen keek.
'Lekker geslapen, doornroosje en haar prins?'
Artemis en Holly bloosden tegelijkertijd. Hij had meer gelijk dan hij besefte.
Halt trok een wenkbrauw op. 'Is er iets? Jullie kijken zo... bedrukt.' 'O, nee, nee, niks aan de hand!' zei Holly haastig. 'Ooooo-ke?' zei Halt. 'Als jullie dat zeggen..' 'Ja, dat zeggen wij.' zei Artemis, Halt een 'laat nou maar!'-blik gevend.

Eenmaal buiten liepen ze naar Will toe, die ontbijt had. Holly nam een slok van haar koffie en spuwde het in dezelfde adem uit, en walgde. 'Jakkes, wat ís dat!?' 'Koffie met honing.' Will grijnsde. 'Jak!' zei Artemis, toen hij ook een slok nam. 'Waarom denk je dan dat ik gister 'potvolkoffie met honing!' riep?' zei Will grinnikend. 'Stil eens!' riep hij toen. 'Mijn luisterend oor vangt een ritmisch paardengeluid op, vermoedelijk veroorzaakt door een wezen genaamd Paard, of anders een zoogdier dat verwant is aan het paard. Aan het kuchje van de berijder te horen vermoed ik dat Arnaut ons met een bezoekje vereerd.' Halt rolde met zijn ogen. 'Sorry,' verontschuldigde hij zich tegenover Artemis en Holly. 'Dit is Will's soort van humor.'
'Juist ja' zei Artemis, en zweeg toen een ruiter de open plek op kwam rijden. (Ja, ze zijn op een open plek. Wel weer erg toevallig, maarja, anders klinkt het niet ).
Het paard was aanzienlijk groter dan die van de Grijze Jagers -hoe heetten hun paarden eigenlijk?vroeg Artemis zich opeens af-, en de ruiter trouwens ook. Hij was bovendien gespierd en droeg een klein, rond schild en een zwaard. Maar zijn gezicht was jong en stond vriendelijk, zij het een beetje gefrustreerd.
'Jullie horen me ook altijd aankomen hé?' was het eerste dat hij zei.
Will grinnikte. 'Schuld van Schopper- Nouja, dit keer tenminste wel!' antwoordde hij.
Arnaut trok een gezicht. Toen pas zag hij Artemis. 'Wie is dat?'
'Dat is...' begon Will, maar hij werd onderbroken door Arnaut, die nu ook Holly gezien had.
'Wow, jij bent nog kleiner dan Will!'
'Arnaut!' zei Will scherp. 'Ten eerste, zij kan er ook niks aan doen, en ten tweede, het is niet leuk als je me klein noemt.' Maar aan zijn toon te horen vond hij dat helemaal niet zo erg. 'O. Ja. Sorry.' mompelde Arnaut verlegen. 'Ik was even mijn manieren vergeten... Maar mag ik vragen waarom je van die vreemde oren hebt?' Hij bloosde even, maar Holly maakte dat vlug goed door te zeggen: 'Ja hoor dat mag. Ik ben namelijk een elf. Daarom ben ik ook kleiner dan mensen.' Je kon zien dat Arnaut er niks van snapte, dus Artemis zuchtte even en zei toen: 'Ik neem aan dat we ons verhaal opnieuw moeten doen?' Toen iedereen knikte, zuchtte Artemis en ging er eens goed voor zitten. 'Wie vertelt het deze keer?' 'Mag ik?' vroeg Will. 'Dan vertel ik ook gelijk over gister en over onze plannen.' 'Tuurlijk.' knikte Holly, en Will begon.