4; Change

Het is zo ver. Mijn eerste verandering op Hogwarts. Het maakt me nerveus en ik kan me niet concentreren op de les. Hermione, Harry en Ron kijken me steeds bezorgd aan en Josh kan me niet gerust laten. Na elke les staat hij aan de deur en gaat hij met mij naar de volgende, om daarna naar zijn eigen les te sprinten. Wanneer het eindelijk het einde van de dag is, ga ik naar Mevr Pomfrey, de verpleegster. Ze zit bezig met een leerling die haar neus onder haar mond heeft staan. De leerling kijkt me angstig aan, alsof ze denkt dat ik het aan iedereen ga doorvertellen.
"Jij moet Jenna zijn."zegt Mevr Pomfrey terwijl ze het meisje probeert stil te houden. "Ga op het tweede bed naast de deur liggen.."
Ik ga er naartoe en merk een glas met mijn naam erop. Dat zal het drankje van Snape zijn. Wanneer het meisje haar neus weer op goede plaats heeft en weg is, komt de verpleegster naar me toe.
"Drink dit op."
Ik pak het glas en drink alles in 1 keer binnen. De smaak is bitter en ik trek een vies gezicht.
"Men kan er geen suiker in zetten.. Dat zou het effect neutraliseren. Kom."
Ik sta weer op en volg haar naar buiten. We gaan naar een grote boom. Mevr Pomfrey pakt een lange tak en drukt tegen het midden van de stronk. De boom verstijft.
"Of anders klopt hij tegen ons."legt ze uit. Ze pakt mijn hand vast en leidt me naar het gat. We kruipen erdoor en komen in een gallerij juist groot genoeg voor mij om recht te staan maar Mevr Pomfrey moet zich bukken. Een weerwolf zou er niet doorkunnen, merk ik op. We leidt me naar het uiteinde en we komen in een huis terecht. Ik zie een paar stoelen die in 2 zijn gebroken.
"Niemand komt hier."zegt Mevr Pomfrey "Iedereen denkt dat het hier spookt."
"Oh.."
".. Ik kom je morgen terug halen."
Ik knik. Ze verdwijnt achter het gat. Ik wandel even door het huis. Alles zit onder het stof en het lijkt dat ik niet de eerste ben die hier werd verstopt. Er zal zeker 1 voor mij zijn geweest. Ik kijk snel door een spleetje tussen 2 planken die voor het raam zijn genageld. Het is al donker.. Het zal niet lang meer duren. Ik begin me uit te kleden en verstop mijn kleren in de gallerij. Daar zal ik niet aankunnen en zal ik mijn kleren niet kunnen scheuren. Ik vraag me af wat dat drankje zal doen. Misschien laat het de honger dat ik voel wanneer ik een wolf ben vergeten en ben ik gewoon een wilde hond. Of misschien maakt het mij tam. Dat zal het wel zijn. Ik voel me wat ongemakkelijk, helemaal naakt in een leeg huis. Stel je voor dat iemand nu gaat spieken uit nieuwsgierigheid? Ik wrijf op mijn armen en schud mijn hoofd om het idee uit mijn hoofd te halen. Plots voel ik mijn maag knijpen. Het gaat gebeuren.