1; Don't be scared.

Mijn ouders brengen mijn broer en ik naar Kingcross. Ze zien er vrij bleek uit en hebben een flauwe glimlach en als we hen gedag zeggen. Ze gaan niet mee door de magische muur, geen tijd fzo. Mijn broer pakt mijn hand vast en we gaan met onze kar door de muur. Mijn mond valt open als ik de gigantische stoomtrein zie. Ik knijp in Josh's hand
"Je moet niet bang zijn"zegt hij.
Ik ben ook niet bang. Alleen maar hyper! Ik ga naar Hogwarts! Ik pak mijn valies en ga de trein in
"Jenna! Wacht!"roept Josh achter me en heist zijn eigen koffer op. Ik glimlach en wacht geduldig in de gang op hem.
"Moet ik echt met jou?"vraag ik hem zielig
"um.."
"Ik kan wel voor mij zorgen!"
"Ben je zeker?" Hij kijkt me bezorgd aan. Ik knik heftig. Hij zucht en doet dan teken dat ik moet weggaan, voor hij van gedacht verandert. Ik geef hem blij een knuffel. Ik pak weer mijn valies en niet veel later stoot ik tegen een meisje die net uit een compartiment komt
"Oech!"
"Sorry!"zeg ik meteen
"Het is niks." Ze wrijft over haar pijnlijke neus. Ze heeft bruine ogen en dik blond haar.
"Ben je nieuw?"vraagt ze dan
Ik bloos "ja.."
"Hermione Granger."
"Jenna Modstone." Ik schudt haar hand.
"Heb je geen compartiment?"
"Nee"
Ze glimlacht en maakt dan plaats voor mij om me binnen te laten. Ik ga binnen en zie 2 jongens die babbelen. Ze zwijgen als ze me opmerken en knikken gewoon als groet. Ik hef mijn valies op en zet die in het netje boven de bank. Daarna plof ik naast die met zwart haar
"Hey! Ik ben Jenna Modstone"stel ik mij voor
"Ron Weasly"zegt de rosse
"Harry Potter"zegt die naast mij en kijkt me aan alsof hij verwacht dat ik ga freaken. Ik kijk hem rustig aan en glimlacht. Ik ken hem wel, Harry Potter. Maar ik weet hoe het is als mensen je met grote ogen aankijken. Heb ik laatst ondervonden wanneer we het tegen mijn grootmoeder zei. Ze is nooit meer teruggekomen en keek me aan alsof ik een virus was. Gelukkig is het al 2 weken geleden dat er nog een volle maan is geweest. Of anders had ik diepe strepen onder mijn ogen en zag ik eruit alsof ik ziek was.
"Hoe oud ben je?"vraagt Hermione
"15"
"En dit is je eerste keer dat je komt?!"vraagt ze verwondert.De jongens kijken naar ons, geïntereseerd.
"umja..Ik kon niet komen de 3 eerste jaren."
"Oja? Waarom?"
"Ik.."
"Hermione! Dat is wel privé! Het zal wel ernstig genoeg geweest zijn om niet te komen"zegt Ron boos tegen haar. Ik glimlach, ergens heeft hij wel gelijk, al weet hij niet wat ik heb.
"Ja ma.. en hoe ga je dat allemaal inhalen?"
"Ik heb thuis lesgekregen."zeg ik
"ah.."
Ik glimlach. Ze gaat niet de enige zijn die zo'n dingen gaat vragen. Gelukkig heb ik Josh om me te steunen.