*3.1*~Ruzie

Ik kon het gewoon niet geloven. Ze was verliefd op Jake. Het begon t regenen, maar dat maakte me echt niet uit. "Hey Seth.", zei Leah. "Wat is er Seth?" Het grote nadeel van Leah: Ze zag het altijd direct als er iets aan de hand was. "Laat maar. Ik kom zo thuis." Ik liep naar de kliffen. Ik had me nog nooit zo ongelukkig gevoeld.

Ik wist niet hoelang ik er had gezeten, maar toen ik opkeek was het weer donker. Hoewel ik wist dat ik allang thuis had moeten zijn en dat mam en Leah zich waarschijnlijk zorgen maakte, ging ik toch niet naar huis. Ik wilde Aurora zien. Maar wat kon ik doen? Als zij Jake leuk vond moest ik het er maar bij laten. Hallo, wat nou? Het erbij laten? Ik leek wel gek. "Seth?", vroeg Jake. "Seth, vertel gewoon wat er is.", zei hij. Ik voelde me boos worden. "Wil je weten wat er is? Jij. Jij en Aurora. Zij vindt jouw leuk en jij haar. Dat is het probleem.",zei ik. Jake snapte het nog steeds niet. "Ik ben op haar ingeprent, zie je dat niet!"schreeuwde ik. "Seth..." "Niks Seth. Laat me gewoon met rust." Ik stond op en liep het bos in, Jake verward achterlatend.

Ik wist niet dat ik iemand zo kon haten. Maar op dit moment voelde ik de haat voor Jake door mijn hele lichaam als vergif. Terwijl ik mezelf onder controle probeerde te houden kwam er een zwarte wolf te voorschijn. "Sam laat me met rust.", zei ik geïrriteerd. Hij sprong op me af. Ik had direct door wat hij wilde. Ik was nu een vat buskruit. Vlammetje erbij en boem. En als ik wolf was kon hij me wel gewoon naar huis sturen. En ik was nou net niet van plan om dat te doen.