{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part One hundred and foury-four]

’S morgens liep Selena direct naar beneden,naar Roy,die wakker was.’Roy?’vroeg ze.’Hmm,’hij draaide zich om en keek haar met grote ogen aan.’Wat is er,prinses Selena?’vroeg hij beleefd.’Ik ben Sélena.Zeg Selena.’’Oké,Selena,’zei Roy verbijsterd,’Wat wil je aan me vragen?’’Wel,’Selena keek hem aan in zijn groenbruine ogen,’Als jij Daniël dan zo aardig vind,wat vind je dan eigenlijk van Jake,Jake Gold?’’Aha,Jake,’zei Roy grijnzend,’Jake is ook erg aardig.Leuke jongen,hé,wacht eens.Had jij niet met hem gezoend?’Peter,die waakzaam naar het hele gesprek had geluisterd,kwam ertussenin.’Hij heeft haar gedwongen,’zei hij bot,’Ze wilde niet.Jake is niets meer dan een vette player.’Roy keek hem verbaasd aan en zat voor zich uit te staren bij het ontbijt.’Misschien kunnen we na het eten naar buiten gaan,’zei Lucy op haar enthousiaste manier,’om een luchtje te scheppen,vérse lucht.’’Alsof in déze ruimte geen lucht is,’zei Edmund verveeld.’Geen frisse,’wees Susan hem erop,’Kom,laten we gaan.Jìj ook,Edmund.’Hij stond zuchtend op en ging met de anderen naar buiten.’Saai,saai,’zei hij zuchtend en keek naar de zon.’Maar hier word je wakker van,’kirde Gabrielle,’De frìsse buitenlucht.’’Jij wel,’lachte Selena,’Dat is zeker.’Opeens gilden er kinderen,of wàt je het kon noemen,het waren kleine centaurs die zo snel hun hoeven toelieten het bos uitrenden.’VAMPIERS!VAMPIERS!’gilden ze.Ze keken elkaar geschrokken aan..