Wat nu?

Tom pov:

Verbaasd hoor ik alles aan wat hij in mijn gezicht roept. Ik weet niet of ik hem moet geloven , het klopt allesinds wwel dat er voor hem niemand op school is.
Ik zie Georg naar me toe lopen.
'Hoi' zeg ik gemaakt vrolijk.
'Hoi, wat heeft die een aandachtsnood' zegt Georg doelend op Bill.
Ik ga er maar niet op in , toch blijf ik met een slecht gevoel achter. Wat als hij wel de waarheid zei? Dit blijf ik me de hele tijd afvragen.

Bill pov:

Ik storm de kamer binnen en laat me op het bed vallen. vIk voel hoe een traan eenzaam over mijn wang rolt. Het is al lang te laat om ze nu nog tegen te houden. Steeds meer tranen stromen over mijn wangen.
Soms wordt het me allemaal teveel, het zal wel nooit veranderen.

Dus misschien is het wel beter als ik er niet meer ben. Rap verdring ik die gedachte. Ik wil zo helemaal niet denken.Trouwens ik kan het mijn moeder niet aandoen. Ik neem mijn schriftje en pen vlug wat neer het lucht op het kalmeert me toch een beetje.