Chapter 002|| raindrops.

Ik keek doelloos uit het raam, wachtend tot iemand naar me toe kwam, zeggen dat alles beter komt. Ik zag hoe de regen zachtjes tegen het raam aan tikte. Ze gleden allemaal naar beneden het leek net een race, wie het eerste beneden komt, sommige bleven haken. Ze konden het niet halen, hun behielden hun trots en stopte. Ze ging het in het realiteit ook. Het leven is een race, als je het niet aan kunt doe je alsof de andere niet goed genoeg zijn. Ik keek verder, er ontstonden water plasjes op de zijkanten van de stoep. De regendruppels sprongen erin er ontstonden cirkels in het water. Het zag er mooi uit. Weer keek ik verder. Ik zag de buurvrouw snel de was pakken die ze had opgehangen in haar tuin. De buurman die met een krant boven zijn hoofd naar de afval bak rende. Mijn kleine buurmeisje die blij in de regen huppelde en haar moeder die gilde dat ze aar binnen moest want anders werd ze ziek. Was er maar iemand die zo naar mij schreeuwde, niet dat ik het leuk vond, maar iemand die er was, omdat ze bezorgd om je was...

Aloaa,
Ahhhwwwww ik ben jullie stuk voor stuk allemaal zo dankbaar voor jullie geweldige reactie's, and ahhww, I'm soo happy with all of you, dus vandaar nog een chapter for today^^

What do you think? Leave a comment,
Hope you liked itt<333
Verzoekjes??