With pleasure ~ CB - 53

Huilend verberg ik mij in zijn armen terwijl ik mezelf ook weer probeer te ordenen. Hoe, waarom moest er nu iets met mijn vader gebeuren? 'Amilia?' Een tweede stem, die van Strify, komt er bij. Het geluid dat mijn telefoon wordt opgeraapt dringt door in mijn oren. Langzaam laat ik Kiro weer los en veeg mijn tranen af. Maar goed dat ik geen make-up op had. 'Mijn vader ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis.' Snik ik nog na en neem mijn mobiele terug. Hij was pas twee maanden oud en er zat nu door mijn worp al een flinke kras op. 'In kritieke toestand? Wat is er gebeurd?' 'Hij heeft een ongeluk gehad en onderweg naar het ziekenhuis nog een hartstilstand.' Antwoord ik zacht. Mijn knikkende knieën weten ze mij rechtop te houden wanneer ik ga staan. 'Is het mogelijk dat ik terug ga naar Nederland om mijn vader te zien? Ik kom direct terug wanneer het beter met hem gaat of..als..' 'Is in orde, ik zal zorgen dat er een vlucht wordt geboekt zodat je vandaag nog kunt gaan.' Glimlacht Strify naar me die vlug een kus op mijn kruin drukt en dan de badkamer uit gaat. 'Is het echt niet erg?' 'We zullen wel iemand te kort komen op bepaalde momenten en we zullen je missen, maar je moet wel naar je vader.' Knikt Kiro die mij een washandje aangeeft zodat ik mijn gezicht even kon wassen.

Die middag zetten Shin, Strify en Audrey mij af op het vliegveld waar ik toch uitgebreid afscheid van hen neem nadat ik ben ingecheckt en naar mijn gate vertrek. Max zou straks in zijn reismand moeten, maar nu lag hij lui om mijn nek heen. Voor ik echt uit het zicht verdwijn draai mij nog een keer om, zwaai en kan het niet laten om een kushand naar hun te werpen. 'Alles komt goed!' Hoor ik Audrey nog roepen wanneer ik weer ben omgedraaid. Inderdaad, alles zou ooit wel goed komen, maar als mijn vader zou overlijden, hoelang zou het dan duren?