Welcome to Forks 1.3

Eenmaal binnen;
Carlisle: “Goed, hier is mijn nummer en het huisnummer. Esme kan altijd komen als ik niet kan. En hier staat ons adres op. Kom maar als je iets nodig bent of gezelschap nodig bent.”
Pasifica: “We zullen ons wel redden.”
Shannonn: “We zullen de nummers bij de telefoon leggen. Raken we ze niet kwijt.”
Zei hij grijnzend daar Pasifica.
Die op haar beurt waarschuwend terug keek.
Carlisle zuchte en zei voor de laatste keer.
Carlisle: “Maak er geen rotzooi van. En gedraag je zoals jullie ouders jullie hebben gezegd.”
Pasifica en Shannonn knikten beiden van ja dat ze heb begrepen hadden.
Carlisle: “Ik, Esme of een van mijn kinderen zullen elke avond even komen kijken of alles goed gaat.”
Pasifica en Shannonn keken Carlisle blank aan.
Carlisle zuchtte en zei;
Carlisle: “Gewoon voor de veiligheid. Het is nogal gevaarlijk in dit bos. Snap je?”
Pasifica en Shannonn knikten van ja.
Toen liep Carlisle naar zijn auto en startte hem.
Carlisle: “Bellen als er iets is.”
Pasifica: “Zullen we doen. Dag Carlisle.”
Shannonn: “Later man.”
Pasifica keek haar broer raar aan en sloeg hem zachtjes tegen zijn arm.
Shannonn keek opzij naar zijn zus en grijnsde breed.
Carlisle zuchtte weer een keer en reed toen de afrit af.
Shannonn en Pasifica zwaaiden ook Carlisle uit tot dat hij ook uit het zicht was en liepen toen naar binnen toe.
Ze hadden al gegeten, dus gingen ze nog even tv kijken tot dat het goed uit 11 uur was.