032~

Cesc Fabregas

'Vandaag zijn we bijeen gekomen voor de begrafenis van Nia Fabregas en Nicklas Bendtner.' Bij het horen van die woorden sprongen de tranen alweer in mijn ogen. ik slikte de brok in mijn keel weg en keek Rose met waterige ogen aan. Ik sloeg mijn arm om haar heen en richtte mijn aandacht toen weer op de vrouw die het verhaal vertelde. We hadden besloten om de begrafenis samen te houden, ze zijn tenslotte om en voor elkaar gestorven.

'En dan is nu het woord aan Cesc Fabregas.' zei ze. Rose drukte een kus op mijn wang en ik liep naar voren toe. Ik keek de zaal in en zag op de eerste rij, net als waar Rose en ik zaten, mijn team zitten. Nicklas zijn team. Ik keek naar Jack, hij was afgepeigerd. hij zit vol schuldgevoel omdat hij het schriftje tenslotte omhoog gehouden had. 'De laatste vijf en een half jaar zijn echt een hel geweest.' begon ik mijn verhaal. Ik keek even naar Rose en ze gaf me een knikje. 'Na vijf jaar uit een coma komen en weer verder te leven was een onmogelijke klus. Iemand in leven houden die zelf een poging gedaan heeft om zichzelf van het leven te beroven is een onmogelijke klus. Dankzij een stel zielige kleuters zijn deze pogingen tot stand gekomen.' Ik keek Isabella en Jason aan, de bron achter alle pesterijen. Ik zag hun gezichten betrekken, net goed. 'Liefde tussen twee personen had het kunnen verhelpen, als het tenminste geuit werd, wat in dit geval dus niet gebeurde. Ondanks dat Nicklas en Nia ons hebben verlaten denk ik toch dat dit het beste voor ze is. Beide waren ze ongelukkig, dus hopelijk hebben ze nu alle rust die ze verdienen. Nu kunnen ze eindelijk bij elkaar zijn en daarboven in vrede verder leven.' zei ik met een glimlach en ik liep terug naar mijn plaats. Rose kneep even in mijn hand en stond toen op. Ik keek haar verbaasd aan terwijl ze naar voren liep. 'Ik wil graag ook nog eventjes wat zeggen.' zei Rose zacht. Ik zag de pijn in haar ogen en was nieuwsgierig wat ze wou gaan zeggen. 'Ik wou even zeggen dat dit einde niet de schuld is van één persoon, nee Jack jij bent écht niet de schuldige. Ook zonder wat er vandaag gebeurd is, Nia was toch al van plan om er een einde aan te maken. Hetzelfde geldt voor Nicklas, hij was ongelukkig en voelde zich niet op zijn plek hier. Dus alsjeblieft, wordt weer de oude Jack voor zo ver dat kan met deze situatie. We zijn er allemaal voor je, het komt echt goed.' zei Rose met een glimlach en ze ging weer terug naar haar plaats. Ik keek haar vol trots aan, ze heeft het goed aangepakt!