OO4

Ik vis mn telefoon onder mn boeken vandaan en klik het nieuwe bericht aan. '' Hey, al een beetje zin in Parijs? xx Dahvie (ja, Dahvie, ik heb echt een hekel aan de naam Torres! I prefer Vanity ) '' Er verschijnt een lach op mn gezicht en ik begin terug te typen.
''Hoiii, tuurlijk heb ik zin in Parijs, t wordt echt awesome!!!!
xx Chelsea '' Ik gooi mn telefoon weer op mn bureau en Mark en ik worden naar beneden geroepen om te eten. Ik ren de kamer uit en knal keihard tegen Mark op, die ook uit zijn kamer komt gerend en we vallen op de grond, waarna we allebei in de lach schieten en weer overeind krabbelen. Ik spring op zn rug en zo lopen we de trap af. Als mn vader ons zo ziet schiet hij in de lach en we gaan aan tafel zitten.
Na het eten vraagt mn moeder of we nog dingen nodig hebben voor Parijs, en Mark en ik kijken elkaar met een bigsmile aan. We schieten naar boven zijn kamer in en beginnen als gekken dingen op te schrijven die we nodig hebben. Na een half uurtje zijn we klaar met onze lijstjes (ahum *kuch* van 3 a4-tjes lang en we lezen elkaars lijstjes door. Bij Mark staat een familie pak condooms als eerste genoteerd, waardoor ik in de lach schiet. Hij kijkt me vanachter het blaadje aan met 1 opgetrokken wenkbrauw waardoor ik er helemaal niet meer uitkom. Na een kwartiertje lopen we beide met ons lijstje naar beneden en geven het aan onze moeder. Als ze de lijstjes doorgelezen heeft schiet ze in de lach en zegt dat ze het morgen gaat halen, waarbij ze een knipoog niet kan laten. Ik en Mark kijken haar raar aan en lopen allebei verbaasd weer naar boven. Nadat ik nog wat gecomputerd heb, kleed ik me uit en ga in bed liggen. Als ik net in slaap ben gevallen gaat het licht aan en zie ik Mark in de deuropening staan. ‘’Ehm, Chels, mn bed is doorgezakt, weet je nog?’’ Ik grinnik even en til het dekbed op, waarna hij met een bigsmile naast me gaat liggen. Hij neemt me in zn armen en zo vallen we in slaap. Halverwege de nacht word ik wakker van een gillende Mark. Hij slaat verwildert om zich heen en raakt mij ook nog eens. Ik druk hem in het matras en heeft hem een kus op zn voorhoofd, waarna zn ogen open schieten. Hij schrikt en begint te snikken, wat ik totaal niet verwacht had. Ik neem hem in mn armen en knuffel hem om hem te kalmeren. Na een tijdje stopt hij met snikken en ik vraag hem wat er is gebeurd. Hij vertelt dat hij een nachtmerrie had gehad waarin ze mij hadden ontvoerd en hem ook, ik zat vastgebonden en hij had zich losgewurmd, maar daar waren ze achtergekomen, dus begonnen ze op hem in te slaan. Daarna werd hij wakker. Hij grijpt me stevig vast en is geloof ik niet van plan me ooit nog los te laten. Ik laat ons naar achter vallen, en we vallen in elkaars armen in slaap met een glimlach op onze gezichten, tranen op zijn wangen en het licht nog aan.