Prologue

Vroeger als ik een enge film had gezien was ik zo bang dat ik dacht dat hij in mijn kamer was. Ja ik weet het een beetje dom. Maar ach ik was toen zes. Op een nacht schrok ik wakker van een enge droom. Ik huilde om mijn moeder. Tegen te tijd dat ze aankwam was ik alweer in slaap gevallen. Best grappig. Niet waar. Mijn moeder was een van de beste zangeressen van de hele stad. Maar kijk eens wat er nu van haar is geworden. Vergelijk haar met Cruella de Vil. Ik zie haar bijna nooit meer. Op een dag ontdekte ik iets wat ik nooit wilde weten. Ik zag een pakje coke in haar la. Het stomste komt nog. Ik heb de politie gebeld en haar aangegeven. Volgens oma was dat de beste. Mam schreeuwde tegen me. Zei dat ik een van haar grootste fouten was. De politie voerde haar me en ik heb haar nooit meer gezien Toen was ik nog maar zes. Na tien jaar. Heb ik haar nog steeds niet gezien. Ik ken haar vaag nog van foto's Ik vraag aan oma over mam. Sommige klinken zo fascinerend. Andere zijn gewoon vies en dat is zachtjes uitgedrukt. Ik vraag aan haar ook telkens over mijn vader, maar dan begint zo over iets anders. Soms vraag ik me af waarom. Ik hoop dat mijn kinderen later niet zonder hun vader hoeft te leven.

Zal ik beginnen? Reactie&Kudo