Your little sister and their little brother [JB] 127*

#BO POV

Tussen Nick en Joe in gepropt, zit ik in de auto. We zijn op weg naar de luchthaven om Kevin en Lies af te halen. Aangezien Kevins auto nog steeds daar staat, zitten we nu allemaal samen in die van Paul. Jinse zit vanvoor en zoals ik al eerder zei, zitten Nick, Joe en ik vanachter. Denise en Frankie zijn thuis gebleven om een cake te bakken. Ik kijk naast me en Nick glimlacht naar me, dan kijk ik naar de andere kant en Joe doet hetzelfde. Snel wend ik mijn hoofd af.
Ik zit nog steeds met die droom in mijn hoofd. Wat heeft die toch te betekenen? Ik voel me niet meer op mijn gemak bij Nick, telkens denk ik dat ik hem bedrieg. Ook al is het niet zo. Ik heb toch alleen maar gedroomd over Joe? Alle dromen zijn toch bedrog?
’We zijn er!’ roept Jinse en ze springt uit de auto. Ook Joe en Nick stappen uit en ik volg hen.
In de luchthaven, staan Kevin en Lies al op ons te wachten. Handig zo’n privéjet denk ik lachend bij mezelf. We lopen naar hen toe en nadat iedereen elkaar heeft gegroet en geknuffeld, lopen we slenterend terug naar de auto. ’Hoe was het?’ vraag ik aan Kevin. ’Geweldig, hele dagen niets doen aan het strand. Uitslapen. Echt zalig’ zegt hij met weemoed in zijn stem. ’Maak me anders jaloers’ zeg ik. Hij slaat lachend een arm om me heen. ’Hoe geweldig het ook daar was, ik ben toch blij dat ik terug thuis ben’ ik knik glimlachend. ’We hebben jullie gemist’ zeg ik gemeend. ’Dat hoop ik maar’ lacht Kevin.
5 minuten later zitten we terug in de auto op weg naar huis. En weer een uur later zitten we ten huize Jonas in de living met elk een plak cake.
’Ik ga nog wat drinken halen, moet jij ook iets?’ vraag ik aan Nick. ’Nee dankje’ zegt hij met zijn typische glimlach. Hij geeft me een kusje op mijn mond en ik sta op.
Nadat ik een glas water voor mezelf heb ingeschonken draai ik me om. ’Joe!’ roep ik geschrokken en ik voel hoe het water mijn bloes inloopt. ’Sorry, ik wou je niet doen schrikken’ zegt hij. Hij grijpt een handdoek van de keukentafel en probeert het water op te soppen. Blozend neem ik de handdoek vast. Ik draai me snel om en haal ongemakkelijk adem.
’Is er iets?’ vraagt Joe terwijl hij zichzelf een glas cola ingiet. ’Nee natuurlijk niet’ zeg ik hakkelend. Hij kijkt me even raar aan. ’Je doet zo anders de laatste tijd. Heb ik iets verkeerd gedaan?’ vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en loop snel de keuken uit, Joe verbaasd achterlatend.
’Nu iedereen hier is’ zegt Lies en ze legt een hand op Kevins been. ’We hebben een aankondiging’ zeggen ze samen met een lach van oor tot oor op hun gezichten.