Your little sister and their little brother [JB] 123*

#LIES POV

Hand in hand, zij aan zij, lopen Kevin en ik naar buiten. Daar worden meteen bedolven onder de rijst. Er worden nog wat foto’s gemaakt en dan stappen we in de auto. ’Zo mevrouw Jonas, hoe voel je je nu?’ grijnst Kevin. Ik vlei me tegen hem aan en zucht gelukzalig. ’Geweldig’ Lies Jonas, Lies Jonas, Lies Jonas blijft er door mijn hoofd spoken. Vanaf nu ben ik mevrouw Jonas en ik ben er trots op.
Op het feest, gaan Kevin en ik naast elkaar staan en Paul, Denise, Joe, Nick en Frankie gaan ernaast staan. Tijd voor de handen te schudden. Het is nu niet bepaald fijn, vooral als je bedenkt hoeveel bacteriën er al op één hand zitten. Maar dat doet er niet toe. Nu kan ik lekker pronken met mijn ring, dezelfde ring als Kevin. Dus als al die meisjes nu niet zien bij wie hij hoort, zijn ze wel heel erg achterlijk. Hij hoort bij mij en hij is van mij.

#JOE POV

’Dat heb ik wel gezien hoor’ hoor ik achter me. Ik draai me om en Bo kijkt me samenzweerderig aan. ’Wat?’ vraag ik onschuldig. ’Weet je met die glazuur aan je mond, zie je er helemaal niet schuldig uit hoor’ zegt ze. ’Oke je hebt me betrapt’ ‘Kon je niet wachten tot ze de taart aansnijden?’ ‘Dat is pas over een uur’ zeg ik dramatisch. ’Een uur?!’ roept ze geschrokken. Rond ons heen, kijken allemaal mensen op en Bo staart me met grote mond aan. ’Aan de kant’ mompelt ze. Ze neemt een lepeltje en schraapt ongemerkt wat glazuur van de taart. ’Wat zijn we bezig?’ hoor ik achter ons, net als Bo de lepel naar haar mond brengt. ’Shit Jinse, ik dacht dat je Lies was’ ‘Die is te druk bezig met aan Kevin te hangen’ grijnst Jinse. ’Big shocker’ lach ik. ’Is hier een geheime bijeenkomst?’ vraagt Nick die ineens langs ons staat. ‘Ik weet niet, ik stond hier gewoon’ zeg ik schouderophalend. ’Wel ik stel voor dat we van de taart weggaan anders valt het op’ zegt Jinse met haar mond vol. ’En zo niet zeker’ antwoordt Bo sarcastisch.

#BO POV

’Wat zijn jullie bezig?’ vraagt Denise die ineens uit het niets opduikt. ’Staat hier soms een bordje met kom kijken?’ fluister ik tegen Nick. Grijnzend neemt hij me vast bij mijn arm en samen lopen we van de tafel met eten weg. ’Jullie stonden daar gewoon heel erg geheimzinnig.’ antwoordt Nick. ’ Oei ik denk dat mama het door heeft’ zegt hij dan. Ik draai me om en zie hoe Denise boos naar Joe kijkt. ’Dansen?’ vraag ik en ik haast me met Nick de dansvloer op.
’Weet je soms droom ik wel eens dat ik trouw’ zegt Nick ineens. ’Is dat normaal gezien niet de droom van het meisje?’ vraag ik lachend. ’Jaja lach maar. Ik stel me dat gewoon soms voor, ik wil heel graag trouwen.. Denk jij er nooit over na dan?’ vraagt hij belangstellend. ’Ik weet niet, ik denk er nooit echt over na’ antwoord ik. ’Misschien als ik de ware heb gevonden en we het heel goed hebben samen dan- He wat is er?’ Nick laat me los en kijkt me teleurgesteld aan. ’Wat? Dacht je dat wij.. Daar zijn we nu toch veel te jong voor’ zeg ik. ’Ja maar, ik zie jou wel naast me staan’ zegt Nick blozend. Een lach verschijnt op mijn gezicht. ’Als ik wil trouwen, ben jij zeker de eerste die ik bel’ knipoog ik. Hij duwt me plagend en we gaan verder met dansen. ’Nee serieus, zou je met me willen trouwen?’ vraagt Nick. ’Als we ouder zijn, dan zeker’ antwoord ik. ’Goed geantwoord’ zegt hij. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en Nick sluit zijn armen steviger om me heen.

...