15°

Terwijl ik een hert leegdronk kwam Cynthia naast me staan. ‘Dat je dat drinkt, het stink!’ Ik grinnikte en liet het dode hert vallen. ‘Klaar?’ Ik knikte. We begonnen te rennen. ‘Je weet toch dat je gewoon weer terug kan?’ Ze knikte. ‘Maar dat wil ik niet, ik vind dit leuker, ook al krijg ik er problemen mee.’ Ik lachte. ‘Je bent raar Cyn.’ ‘Dankje.’ Ik schudde lachend mijn hoofd. Het bord France flitste voorbij. Ik haalde mijn wenkbrauwen op. ‘Nu al?’ Ze knikte. ‘We rennen best wel hard.’ Ik stopte waarna Cynthia nog een stukje doorrende maar terug kwam. ‘Je mag het best zeggen als je stopt.’ Ik lachte weer. ‘Ik ga mijn moeder even bellen.’ Ze knikte. ‘Ik ga even rondkijken.’ Mompelde ze. Oftewel, ze gaf me privacy. Ik toetste het nummer in en hoopte dat ze opnam. Maar na meerdere piepen gaf ik het bijna op totdat ik plotseling mijn moeders stem hoorde. ‘Met Hael Cullen.’ Ik glimlachte. ‘Mam!’ riep ik blij. Het was kort stil. ‘T-Tagas?’ ‘Ja Mam, ik ben het!’ ‘Hoe..Wat..Mag je me bellen daar?’ Ze wist niet wat ze moest zeggen. ‘Ik ben ontsnapt! Cynthia zette mijn gave niet uit omdat ze dat niet meer wou en toen ben ik met haar ontsnapt!’ vertelde ik blij. ‘Komen ze je niet zoeken dan?’ ‘Waarschijnlijk wel, ik kom bij jullie langs, maar zou daarna wel moeten vluchten mam, we zijn nu in Frankrijk, we komen er zo snel mogelijk aan.’ ‘Pas op hé Lieverd?’ ‘Altijd mam, tot morgen.’ Ik hing op. Morgen, dat gingen we wel redden. ‘Zullen we verder gaan?’ Cynthia kwam weer terug. Ik knikte. ‘Dat zwemmen red ik denk ik wel.’ Zei ik. Ze knikte. ‘Mooi zo.’ Zei ze en ze begon te rennen. ‘Cyn! Wacht even!’ Ik rende zo snel als ik kon weer achter haar aan, maar ze bleef sneller dan mij.