Your little sister and their little brother [JB] 108*

~BO POV~

’Gaan we terug?’ vraagt Jinse. ’Ik ben moe en ik begin het koud te krijgen’ Ik knik instemmend ik ben inmiddels ook onderkoeld en ik begin serieus spierpijn te krijgen. Ik klik mijn ski’s los en leg ze over mijn schouder, we lopen allemaal terug naar de hut en ik loop meteen door naar mijn kamer. Daar berg ik de ski’s op en ik laat me languit op het bed vallen. Ik trek het dikke skipak uit en ondertussen kijk ik om me heen, het is echt wel een mooie kamer. Gisteren was ik te moe om te kijken, maar nu neem ik het allemaal in me op. Links staat een grote sofa met comfortabele kussens, de vensterbank rechts is bekleed met kussens, zodat je gezellig naar buiten kan kijken, met een verpletterend uitzicht. Dan is er het bed, waar wel 4 mensen in kunnen liggen en tenslotte de haard, ik sta op en leg wat hout erin. Net op dat moment komt Nick binnen, ’laat mij dat maar doen’ zegt hij. Hij neemt nog wat houtblokken en vanaf het bed kijk ik hoe hij het vuur aansteekt. Niet veel later knappert het vuur er vrolijk op los en ik ga ervoor staan om me te verwarmen. Nick komt achter me staan en slaat zijn armen om mijn middel. Hij drukt kleine kusjes in mijn nek en ik verstrengel mijn vingers met de zijne. Zo blijven we een tijdje staan, ’ik ga me douchen’ zeg ik dan. Ik druk nog een snel kusje op zijn mond, neem dan mijn spullen en verdwijn naar de aangrenzende badkamer. De warme stralen van de douche voelen heerlijk aan en ik blijf er zo lang mogelijk onder staan, uiteindelijk besluit ik dat het lang genoeg heeft geduurd en ik draai de kraan dicht. Ik droog mij af en trek mijn kleren aan, dan droog ik mijn haren met de handdoek en ik stijl mijn frou uit. Ik besluit de rest van mijn haar voor de haard te laten drogen en ik loop terug naar de slaapkamer. Nick verdwijnt nu naar de badkamer en ik sleep een stoel voor de haard, ik ga erin zitten en trek mijn voeten op. Mijn haar is al snel droog en ik zie hoe het zo irritant kroest, ik sta op en klop op de badkamer deur. ’Kan ik binnen?’ vraag ik.
’Ja kom maar’ antwoordt Nick. Ik ga naar binnen en neem mijn glans, ik spuit er wat van in mijn haar en draai mij dan om naar Nick die me de hele tijd via de spiegel had aangekeken. ’Is het interessant?’ vraag ik lachend. Hij knikt en komt voor me staan, onze lippen belanden op elkaar en het mond uit in een tongzoen. Na een tijdje trek ik me terug, ’kleed je maar verder aan’ zeg ik en ik gooi zijn T-shirt en zijn vest die hij behendig opvangt. [hij had dus wel zijn broek enz al aan he ff ter info]
’Gaan we eten?’ vraagt Nick als hij uit de badkamer komt.
’Ik gok erop dat we het eerst zelf zullen moeten maken’ zeg ik. Ik neem zijn hand vast en samen lopen we naar de keuken, van daaruit zie ik Joe en Jinse knus in de zetel liggen. Ze hebben de zetel dichter naar de haard geschoven en Jinse ligt knus op Joe. Haar hoofd rust op zijn borst en ze moet de hele tijd lachen met zijn verhalen. Ik stoot Nick aan, ’Kijk hoe schattig’ zeg ik.
’Dat zijn wij ook hoor’ zegt hij. Hij grijpt me vast aan mijn middel en trekt me lachend naar zich toe. Dan drukt hij een kus op mijn lippen en staart me lang aan.
’Hmm’ kucht Kevin. Ik kijk op en hij kijkt ons met zo’n speciaal lachje aan.
’Wat?’ vraag ik.
’Niets’ zegt hij met dezelfde lach.
’Ok we zullen maar aan het eten beginnen zeker?’ vraag ik.
’Maar wat gaan we maken?’ vraagt Nick.
’Eens zien wat we hebben’ ik trek de koelkast open. En bekijk alles wat erin zitten, naast me proberen Kevin en Nick ook te kijken. ’Weet je wat als jullie nu iets maken’ zeg ik. Ik klop hen op de rug en kijk hen lachend aan, ’dan ga ik wat luieren’ zeg ik.
’Dat zal ja, je blijft hier’ zegt Nick.
’Ok dan’ antwoord ik. Ik hijs me op de tafel en kijk hen afwachtend aan. 'Begin maar he’ Kevin en Nick kijken elkaar eens aan en beginnen dan vanalles uit de koelkast te halen. Ik kijk belangstellend hoe ze aan het eten beginnen en knik goedkeurend. Denise heeft ze goed opgeleid. Na zo’n half uurtje hou ik het niet meer, het eten ruikt heerlijk, maar ik kan niet zien wat ze hebben klaargemaakt. Ze belemmeren me voortdurend het zicht en elke keer als ik wil gaan kijken, zetten ze me terug op tafel. ’Het is niet eerlijk jullie zijn sterker dan mij’ zeg ik als ze Kevin mij voor de zoveelste keer terug op tafel zet.
’Tja begin maar gewichten te heffen’ zegt hij lachend.
’haha’ zeg ik ironisch. Dan kijk ik langs hem door, ’is het eten bijna klaar?’ vraag ik.
’Ongeduldig’ zegt Nick hoofdschuddend.
’En daar ben jij nog mee samen ook he’ zegt Kevin.
’Hé!’ zeg ik en ik gooi een stukje wortel naar hem. Hij doet zijn mond open en vangt het behendig op...