Your little sister and their little brother [JB] 103*

~BO POV~

’En deze?’ vraagt Nick.
’Dat meen je toch niet’ zeg ik en ik trek een vies gezicht. Ik heb mijn skipak al, maar Nick vindt maar niets fatsoenlijks.
’Ik vind die ook wel mooi hoor’ zegt Joe en hij kijkt naar het pak dat Nick vast heeft.
’Eeh Joe dat meen je toch niet!!’ zegt Jinse. Ze trekt het pak uit Nick’s handen en hangt het snel terug.
’Hee zie je dat koppel daar staan?’ zegt Joe grijnzend.
’Die zouden beter een kamer huren’ zegt Nick. Jinse en ik kijken elkaar aan.
’Dat is dus wel jullie broer waar je het over hebt’ zeggen we tegen hun. Ze kijken ons verbaasd aan en kijken dan naar Kevin en Lies die dicht tegen elkaar staan en aan het lachen zijn.
’Héé Kevin!!’ roept Joe. Nick houdt zijn hand voor Joe zijn mond en kijkt om zich heen, maar het is al te laat. Veel te veel mensen in de winkel hebben hem gehoord en hebben nu door dat de enige echte Jonas Brothers in de winkel zijn.
’Rennen!!’ roept Nick. Hij grijpt mijn hand vast en trekt me mee naar buiten. Ik hoor Joe en Jinse achter me en ik hoop voor Kevin en Lies dat ze er ook uit kunnen. Na zo’n 5 minuten stoppen we met lopen en ik laat me uitgeput op een bankje vallen. ’Dan heb ik dat ook eens meegemaakt’ zeg ik.
’Ik had het eerder liever niet willen meemaken’ zegt Jinse en ze wrijft pijnlijk over haar voeten.
’Ohnee!’ roept Nick. Ik kijk naar rechts en zie een hele horde fans en fotografen aankomen. Nick en Jinse zijn al aan het lopen, ik spring ook recht en wil weglopen, maar wordt gehinderd door iemand die mijn pols vastgrijpt. ’Wie ben je?’, ‘Hoelang ken je JB al?’ ‘Ben je verliefd op een Jonas’
’Geen commentaar’ hoor ik achter me. Joe weet me los te krijgen uit de strakke grip van een journalist en trekt me met zich mee. We lopen zo hard al we kunnen en ik kijk nog eens achterom naar de flitsen die ons achtervolgen. ’Hier in’ zegt Joe. Hij trekt me in een steegje en daar trekt hij me in een smalle doorgang. We staan dicht tegen elkaar op en ik moet mijn hoofd tegen zijn borst liggen om niet geplet te worden. Gespannen wacht ik op wat er gaat gebeuren. ’Waar zijn ze?’
’Ze moeten hier zijn, ze zijn in dit steegje gelopen’
’Waarschijnlijk zijn ze daarover gesprongen, komaan’ ik hoor hoe iedereen een bepaalde richting inslaat en na zo’n 5 minuten is het steegje terug uitgestorven.
’Ik wist dat we close waren, maar zo close?’ vraagt Joe grijnzend. Lachend probeer ik me uit het wegje te persen en ik kan weer normaal ademhalen.
’De laatste tijd zijn we niet meer zo close he’ zeg ik.
’Sinds jij Nick hebt’ zegt Joe.
’En jij Jinse’ vul ik hem aan.
’Dan moeten we onze vriendschap nieuw leven inblazen’ zegt hij. ’Vanaf vandaag’ hij biedt me zijn arm aan en ik haak vrolijk mijn arm in de zijne..
’Terug BFF’s’ zeg ik lachend.
’Net als bij het schoolreisje van Frankie en Sofie’
’Ja’ zeg ik en ik knik. ’Hoe moeten we nu de rest terugvinden?’ vraag ik.
’Niet’ zegt Joe. ’We gaan samen verder winkelen’
’Gaat dat nog wel?’ vraag ik.
’Ja ik denk dat die meute wel nog even bezig zal zijn met ons te zoeken’ antwoordt hij en we moeten alle2 lachen.
’Wat moeten we nog?’ vraagt Joe.
’Ik moet nog een skibril en euhm ski’s die zouden natuurlijk ook handig zijn. Jij?’
’Effe denken, ik denk hetzelfde en ik moet ook nog zo van die skistokken’
’Ohja ik ook’ zeg ik. We lopen een winkel binnen met allemaal wintersportartikelen en lopen door naar de skibrillen. ’Deze?’ zeg ik en ik neem zo’n klassiek geval eruit en zet hem op.
’Of deze?’ vraagt jij. Hij weet een nog lelijkere bril eruit te kiezen en zet hem op. Lachend klop ik hem op zijn arm, ’zet dat af. Het ziet er niet uit’
’Bij jou wel zeker’ zegt hij en hij wijst naar de spiegel. Ik schiet meteen in de lach als ik mezelf zie, ’kom’ zeg ik. ’Hier wil ik een foto van’ ik grijp mijn iphone uit mijn tas en neem een foto. ’Dit wordt mijn nieuwe screensaver’ zeg ik lachend.
’Stuur je hem naar mij door?’ vraagt Joe…