Together, Forever, And Ever

Blake pov..

Ik knipper met mijn ogen en het eerste wat ik zie zijn Bill's mooie ogen die boven mij hangen. 'Hey.' fluistert hij zacht. Ik glimlach en krijg een kus op mijn lippen. 'Mam, ze is wakker.' zegt hij terwijl hij zich omdraait. Simone komt in zicht en wrijft over mijn hoofd heen. 'Lieverd, welkom terug!' zegt ze lachend. Ik grinnik en denk meteen weer aan de bevalling. Het ging...uitstekend. De pijn was ik meteen al vergeten toen ik hem hoorde huilen. Waar is hij eigenlijk? Bill ziet mijn vragende blik. 'Ze zijn hem nog aan het wassen en ik heb net kleertjes gaan brengen.' zegt hij en ik zie dat hij een traantje wegpinkt. 'Liefje toch..' zeg ik giechelend en probeer rechter te komen. 'Wacht ik help je wel!' zegt hij meteen en neemt mijn hand.


Nu komen Tom en Fien ook binnen met pakjes en volgens mij taart. 'Je bent wakker!!!Gefeliciteerd!!' roept Tom uit en krijgt meteen een klap van Fien. 'Tom gedraag je nu toch eens!' zegt ze geïrriteerd. 'Wat nou? Ik mag best blij zijn, ik ben nu oom!' zegt hij triomfantelijk. Fien draait met der ogen en ik begin te lachen. Altijd ruzie maken die 2. 'Hoe voel je je?' fluistert Bill. 'Best goed, eerst was ik zo moe, maar nu..ik zou zo de trappen op en af kunnen rennen.' zeg ik lachend. 'Als je dat maar achterwege laat!' zegt Simone streng. 'Ik had je nog gezegd dat al die trappen niet goed waren, je bent veel te wild als je zwanger bent!' zegt hij met opgeheven neus. 'Ach welnee! Hij wou er gewoon uit!' zeg ik grinnikend. Hij kan het niet laten om te lachen en neemt mijn hand beet. 'Oma komt hierheen.' zegt hij dan.


'Naar het ziekenhuis?' vraag ik verbaasd. 'Ja, ze wil je absoluut komen bezoeken.' zegt hij lachend. De deur gaat open en een klein karretje wordt naar binnen gerold. 'Max.' zegt Bill vrolijk en loopt op de verpleegsters af. Meteen lopen ze met z'n allen naar het karretje en ik hoor geluidjes. Instemmend. 'Bill, waarom haal je hem er niet uit?' vraagt Tom. Hij glimlacht. 'Ja waarom niet.' mompelt hij en strekt zijn armen. Ik zie hoe hij voorzichtig het dekentje verplaatst en over zijn neus wrijft. Hij is gewoon prachtig. Met die bolle wangetjes!
Hij haalt hem eruit en legt hem goed in zijn armen. Automatisch krijg ik een glimlach op mijn gezicht bij het zien van dit beeld. 'Je ziet eruit als een echte vader Bill!' zegt Simone emotioneel. 'Echt?' vraagt hij met haperende stem. Tom knikt instemmend en Bill staart naar het kleine wezentje in zijn armen. 'Hey Max, papa is hier, jeweetwel degene die elke dag over mama's buik wreef, heb je dat gevoeld?' hoor ik hem zacht fluisteren. Ik krijg tranen in mijn ogen en ik zie dat Tom zijn hoofd wegdraait en moet huilen.

'Ach Tommie toch!' zegt Fien zielig en slaat haar armen om haar man heen. Jürgen komt de kamer binnen en zucht dan diep. 'Heb ik weer eens iets gemist?' vraagt hij. Ik grinnik en nu ziet hij pas dat ik wakker ben. 'Gefeliciteerd, meisje.' zegt hij opgewekt en aait over mijn hoofd. 'Moest jij niet werken?' vraag ik geniepig. Ontschuldig kijkt hij me aan. 'Nee, hoor.' Ik grinnik en tik tegen zijn arm. 'Oke, ik ben zeg maar ..eventjes weg.' mompelt hij. Ik begin te lachen want zijn gezichtsuitdrukking is echt zo grappig! Ik hou van die man! Simone klapt zich aan hem vast en hij wrijft haar tranen weg. 'Huil maar uit lieverd.' zegt hij zacht. Ze begint meteen te lachen en geeft hem een stoot. 'Idioot!' grinnikt ze en hij steekt zijn tong uit.

Bill komt naast me staan en overhandigd me de baby. Ik glimlach bij het zien van de jongen en hoor hem zacht zuchten. 'Bill, hij doet jou na!' zeg ik grappend. Hij begint te lachen en neemt zijn handje voorzichtig vast. Ik merk op dat hij geen lange nagels meer heeft. 'Bill..waar zijn je nagels?' vraag ik geschrokken. Triomfantelijk kijkt hij me aan. 'Afgeknipt.' 'Maar..jij en nagels zijn net..vissen met water!' zeg ik verontwaardigd. 'Nou, Max is belangrijker voor mij dan een paar schoonheidselementen.' zegt hij liefjes. 'Zo doe ik hem tenminste geen pijn!' zegt hij schouderophalend. Daar had ik nog niet echt aan gedacht.


Nadat ik hem de papfles had gegegeven zag ik dat Tom vertedert naar Max zat te kijken en voelde dat mijn arm pijn begon te doen. 'Tom kom eens' beveel ik hem. Hij staat op en kijkt me vragend aan. 'Steek je handen uit.' zeg ik. Verbaasd doet hij het en ik neem Max handiger vast. 'Maar,..' protesteerd hij. 'Tom, Max moet toch zijn favoriete oom leren kennen!' zeg ik verontwaardigd. Meteen vormt er zich een glimlach langs zijn mond. 'Daar heb je gelijk in!' en neemt hem voorzichtig over. Tom gaat zitten en zit vanalles tegen die kleine te vertellen. Het is best een komisch zicht eigenlijk. Hij zit daar in zijn eentje te grinniken en volgens mij zal hij niet snel gaan stoppen. Simone en Jürgen zijn naar de cafetaria met Fien, maar Tom blijft liever hier met Max.

Bill kijkt vertedert naar zijn broer en ik neem zijn hand beet. Hij glimlacht en schuift wat dichter. 'Zie hem daar nou zitten.' fluistert hij. 'Die jongen is echt zo ontzettend blij Bill!' zeg ik lief. Hij knikt en legt zijn hoofd neer op mijn schouder. 'Net zoals ik, ik ben zo blij dat hij er is, nu voel ik me pas volledig volmaakt.' zegt hij en kijkt omhoog. Hij heeft geen make-up aan, zijn haren zitten in de war, en hij ziet er moe uit, wat logisch is als je bijna niet hebt kunnen slapen, door de spanning. Maar toch blijft hij knap, en lekker, hoe doet hij dat? Ik glimlach en voel zijn lippen op mijn mond.

Hij drukt ze iets harder en langer, waardoor ik mijn hand in zijn hals leg. Langzaam laat hij los en kijkt in recht in mijn ogen. 'Ik hou van je;' fluistert hij. 'Ik ook van jou.'