Your little sister and their little brother [JB] 91*

~NICK POV~

’Hi’ zeg ik als ik met Bo in de hal sta.
’Hi’ zegt ze. Ik druk een kus op haar lippen en sla mijn armen om haar middel. Lachend kijkt ze mij aan, ik geef haar nog een kus die uitmondt in een TZ tot ik een kussen tegen mijn hoofd voel. Ik kijk geërgerd op en zie Kevin lachend in de deuropening staan.
’He asociale mensen. Komen jullie er ook bij?’ vraagt hij.
’Ik ben niet asociaal.’ zeg ik.
’Tuurlijk niet’ antwoordt hij. Met tegenzin laat ik Bo los en loop met haar naar de living. Daar zit Joe met smaak pizza te eten.
Als Jinse ook een stuk wilt nemen, kijkt Joe haar strak aan.
’Wat?’ vraagt ze ongemakkelijk.
’Mijn pizza’ zegt hij doodserieus.
Ze kijkt hem twijfelend aan, ’euhm’ zegt ze twijfelend.
Joe schiet in de lach, ’Haha(lol), je had je gezicht moeten zien!!’
‘Boos’ gooit ze een kussen naar hem.

-tijdsprong [wegens gebrek aan inspiratie]-

~KEVIN POV~

Vermoeid laat ik me op bed vallen, op MIJN bed. Mijn oude vertrouwde bed, ik ben blij dat ik terug thuis ben. Het touren is geweldig, maar er komt een tijd dat je rust nodig hebt. Dat is nu het geval bij mij, ik heb echt rust nodig. Ik kruip onder de lakens en snuif de heerlijke vertrouwde geur op, dan merk ik op dat ik iets mis. Ik steek mijn arm uit en voel langs me in bed, er ligt niets of eerder niemand. Lies ligt er niet, 2 maanden heeft ze elke nacht naast me geslapen en nu ligt ze er niet. Ik zet me recht in bed en toets haar telefoonnummer in op mijn gsm.

~LIES POV~

Ik kijk naar de lege plek naast me in bed, het voelt ze raar zonder Kevin’s vertrouwde arm rond mijn middel. Zonder zijn kusjes in mijn nek, zonder zijn rustige ademhaling die me zachtjes in slaap wiegt, zonder zijn handen die zachtjes mijn haren strelen. Geen Kevin die me kust net voor ik in slaap val en morgen ook geen Kevin die me wakker kust. Onrustig woel ik heen en weer in bed, maar ik vind mijn draai gewoon niet, ik ben blij als mijn beltoon voor afleiding zorgt. 'Kevin' staat er op het schermpje.
’Hi schat’ zeg ik blij.
’Ik mis je’ zegt Kevin aan de telefoon.
Ik krijg een blij gevoel over heel mijn lichaam, hij belt me speciaal om te zeggen dat hij me mist. ’Ik jou ook’ antwoord ik.
’Het is zo leeg zonder jou, ik wou dat je elke nacht naast me lag’ zegt hij.
’Dan moeten we gaan samenwonen’ zeg ik lachend. Het is stil aan de andere kant van de lijn. Oei ik heb toch niets verkeerd gezegd? ’Kevin?’
’Ja?’ vraagt hij verstrooid.
’Waar denk je aan?’ vraag ik.
’Aan ons, misschien heb je gelijk’
’Hoezo?’ ik hou mijn adem in, bedoelt hij wat ik denk dat hij bedoelt?
’Wat denk je ervan als we echt gaan samenwonen?’ vraagt hij.
’Meen je dat?’ vraag ik blij.
’Ja, die 2 maanden samen waren echt geweldig. Ik wil dat de rest van mijn leven ook zo wordt’ zegt hij. ’Dus wat denk je?’
’Ik wil heel graag samenwonen’ zeg ik.
’Ok, ik kom morgen naar je toe’ zegt hij blij.
Nadat ik heb afgelegd, val ik met een grote glimlach op mijn gezicht in slaap, we gaan samenwonen. Ik ga samenwonen met Kevin!!