Your little sister and their little brother [JB] 84*

*Nick POV*

De hele nacht je heb je zitten woelen en piekeren. Vanaf vandaag zie je Bo 2 maanden niet meer, alleen morgen nog op het concert. ’Binnen’ zeg je nadat er op de deur wordt geklopt. Joe komt binnen, ’Over een uur vertrekken we’ zegt hij, hij kijkt je even aan en verdwijnt dan weer naar buiten. Zuchtend sta je op en loop je de badkamer in, je kijkt op en je spiegelbeeld staart je aan. Donkere kringen omlijsten je ogen, je ziet er net uit als een zombie [wedde dat die dan nog heet is?]. Je draait de kraan open en houdt je handen onder de waterstraal, dan plens je het water in je gezicht. Je wrijft je gezicht droog en kleedt je dan snel aan. Vervolgens loop je de trap af naar beneden, naar de keuken. Waar iedereen inclusief Lies al aan tafel zit. Je gaat op je plaats zitten, waar je ma al een kom cornflakes heeft klaargezet, je neemt je lepel en begint elk stukje in tweeën te breken. Iedereen kijkt je even aan en gaat dan verder met praten, uiteindelijk neemt Joe je kom af en zet hem buiten je bereik. Om iets te doen te hebben begin je dan maar met je lepel op tafel te drummen. Weer kijkt iedereen je aan. ’We gaan maar stilaan vertrekken’ zegt je ma als ze op haar horloge kijkt. Iedereen staat op en volgt haar naar buiten, je blijft nog even zitten, maar gaat dan toch achter de rest aan.

*Bo POV*

Je loopt de trap af naar beneden en gaat aan tafel zitten, je mama schuift je een kom cornflakes toe, maar je voelt er niets voor om die leeg te eten.
’Je moet iets eten’ zegt je mama je gedachten radend en ze kijkt je doordringend aan. Je slaakt een zucht en neemt je lepel, je pakt wat cornflakes erop, maar laat ze terug in de kom vallen, weer neem je er wat op je lepel om ze vervolgens weer in de kom te laten vallen. Dit blijf je doen tot je mama uiteindelijk de kom wegneemt.
’Zullen we naar daar gaan?’ vraagt ze. Je knikt lusteloos en staat dan op, jullie stappen in de auto en rijden weg. Als jullie de straat inrijden waar jb woont, zie je de tourbus al staan. Denise en Paul staan erlangs met een aantal koffers. Eer de auto fatsoenlijk stilstaat vlieg je er al uit, je loopt naar de tourbus, maar je ziet Nick nergens staan.

*Nick POV*

Je zit in de tourbus en kijkt naar buiten, je voelt je heel depri. Kevin en Joe hebben het al opgegeven je op te vrolijken, het heeft toch geen zin. Je staart wat uit het raam, naar je ma en pa die nog buiten staan met de koffers. Dan zie je een auto aankomen, eer de auto goed en wel stil staat gaat de deur aan de passagierskant open en springt Bo er uit. Ze loopt naar de bus en kijkt rond. Snel loop je naar buiten en als ze je ziet, vliegt ze in je armen. Je houdt haar stevig vast. ’Ik ga je zo hard missen’ fluister je in haar oor en je neemt haar nog steviger beet.
’Ik jou ook’ antwoordt ze en je voelt hoe er druppels op je schouder vallen. Je laat Bo los en kijkt haar recht aan in haar waterige ogen. Je kust haar tranen weg en er verschijnt een waterige glimlach op haar gezicht.
’We moeten vertrekken’ zegt je ma en zij en je pa stappen in de bus. Je grijpt Bo nog eens stevig vast, ’Morgen zie ik je weer he’ zeg je. Je laat haar los en drukt nog een lange kus op haar lippen. Voor je instapt kijk je nog eens achterom en je steekt je hand op. Ze glimlacht en steekt haar hand ook op. Je blaast haar nog een kushandje toe en stapt dan echt in.