2

Mppphh laat die stemmetjes oprotten! Ik kies zelf wel hoor!
Was ik echt de enige die zulke stemmetjes in mijn hoofd had?
Hier moest ik eens even goed over nadenken.

“Luister pa, Ik wil heel graag mee gaan maar op één voorwaarden…”
“Kom maar op dan! Maar ik ga niet in mijn nakie lopen hoor, ik ben een coole en nette gast.”
Ik haatte het als mijn vader weer eens dacht dat hij stoer was door woorden ‘uit mijn tijd’ te gaan gebruiken.
“Pa, stop met die ‘coole’ worden, het past niet bij je… Wat ik wou zeggen, Ik ga mee maar jullie laten je mobieltjes thuis anders ga ik niet mee. Ik heb geen zin dat jullie allebei om de minuut aan de telefoon hangen! Dat is toch ook niet leuk voor mij?! Jullie denken alleen maar aan jezelf!”
“Rustig hoor, Ik kan mijn mobiel echt niet…”
“Dan blijf ik lekker thuis!”
Ik gooi de deur met een klap dicht en ren naar mijn kamer. Ik moest ze maar eens duidelijk maken dat ik ze zat ben!