Foto bij #2

Pascalle keek mij aan met haar rode huilogen. 'Zou dat mogen?' zei ze onzeker. 'Tuurlijk gekkie, je bent mijn beste vriendin en vriendinnen doen dat voor elkaar.' zei ik zacht, en wreef nog even over haar rug voordat ik opstond en haar meetrok. 'Kom, dan gaan we naar je moeder.' glimlachte ik, en nam haar weer mee de straat op. Het was ruim een kwartier lopen naar het ziekenhuis, maar in die tijd kon Pascalle rustig worden. Toen de letters van het ziekenhuis een voor een in ons blikveld kwam, voelde ik Pascalle gespannen worden. 'Het komt wel goed, Pas.' zei ik zacht, en liep met haar naar de balie. 'Waar ligt Mevr. Toronto?' zei ik zacht en keek de vrouw achter de balie aan. 'Kamer 1001.' nummerde ze op, en ik knikte vriendelijk voordat ik met Pascalle de liften in verdween. Na enkele minuten piepte de lift, wat betekende dat we er waren. We stapten uit, en liepen naar de kamer. Het gelach en gekraai betekende dat Chris er al was. Een lichte glimlach sierde Pascalle's gezicht en we liepen naar binnen. Een licht getint jongetje rende op ons af, en vloog in de armen van mijn beste vriendin. Het was een grappig gezicht; een blank meisje met haar donkere jongetje. Chris was het halfbroertje van Pascalle, maar het leek net of ze volle broer en zus waren. Ik liep naar het bed. 'Dag Anna.' groette ik de jonge vrouw die in het grote bed lag. 'Hoe is het?' vraag ik beleefd en kwam naast haar zitten. 'Wel goed..' kwam er zwak uit het bed. Het heeft haar pijn gedaan; de miskraam. De rimpels die normaal nauwelijks zichtbaar waren kwamen nu naar voren in het ranke gezicht van Anna. 'Ik wil Pascalle en Chris tijdelijk opvangen in mijn penthouse tot jij bent aangesterkt.' stelde ik voor, en lachtte toen Anna gretig toeknikte. Ze had tijd voor zichzelf nodig, dat was te zien. Anna was pas 35, en kreeg Pascalle op haar 18e, en ze was sindsdien 24/7 met haar dochter bezig. 'Het komt goed.' glimlachte ik, en kneep even bemoedigend in haar arm. Daarna liep ik naar Chris. 'Heb jij zin om met mij naar huis te gaan?' zei ik vrolijk. Chris was dol op Sacha, en ze hadden een liefdes haat verhouding. Ik tilde het mannetje op, en zei Anna gedag. Daarna liep ik met de twee naar mijn penthouse. Sacha was degene die op ons wachtte, en toen ze Chris zag begon ze te miauwen. Gelukkig, dat zat goed.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen