8.

Rosa:
We hebben de hele middag gezellig gepraat. Ik dan vooral met Caitlin. Zij was echt geweldig. Nu liepen we buiten, we zouden met zijn allen naar mijn huis gaan en daar eten. Mijn ouders zijn toch niet thuis, en die zullen het vast geen probleem vinden. ‘daar is het!’ en ik wees naar de villa waar we nu in woonden. ‘heey, je woont gewoon naast mij.’ Zegt Ryan enthousiast. Ik loop glimlachend naar hem toe ‘heey buurman.’ Caitlin begint te lachen en Justin kijkt jaloers voor zich uit. Jaloers? Waarom zou hij dat zijn. Oke ik had wel door dat hij me een beetje leuk vind. Maar hij zal toch niet nu al verliefd zijn? Ik maakte de voordeur open en liep voor de anderen uit naar de woonkamer. ‘wooh, hebben jullie veel geld ofzo?’ zegt Chaz als hij de woonkamer binnenkomt. Ik begin te blozen. ‘ja, nouja op zich wel ja. Mijn moeder is redacteur van een bekend tijdschift en mijn vader is een bekende advocaat.’ ‘o, je hebt het goed voor elkaar hoor.’ Zegt Caitlin lachend. ‘nu willen we jou kamer ook wel eens zien.’ Zegt Christian met een brede glimlach. ‘nou, oke loop maar mee dan.’ Ik loop voor de rest de trap op. Ik weet zeker dat ze mijn kamer te gek vinden. Of nou ja, Caitlin sowieso wel. Langzaam open ik mijn kamerdeur. En Caitlin’s mond valt open van verbazing. ‘jij hebt zulke té gekke ouders.’ Mijn humeur zakt af en ik krijg tranen in mijn ogen. ‘wat is er roos?’ vraagt Justin bezorgd. ‘nou, kijk mijn ouders lijken echt te gek als je dit allemaal ziet. Maar ze zijn er nooit, en ze hebben nooit tijd voor mij. Ik mag alles, echt alles. Maar dat is niet altijd even leuk.’ Justin kijkt me medelevend aan en trekt me in een knuffel. ‘sorry Roos dat ik zei dat je ouders te gek zijn.’ Zegt Caitlin, ik zie dat ze spijt heeft. ‘het geeft niet Cait, jij kon het ook niet weten.’ Langzaam komt er weer een glimlach op haar gezicht. ‘en wie zijn dit allemaal?’ vraagt Chaz die inmiddels bij de afscheidsfoto staat van mijn afscheidsfeest met al mijn vrienden. ‘oh, dat zijn al mijn vrienden op mijn afscheidsfeest dat ik gaf op mijn laatste avond in Middlefield.’ ‘en wie is die jongen die zijn armen om je middel heeft?’ vraagt Justin met toch weer die jaloerse blik in zijn ogen. ‘dat is jack.’ ‘je vriendje?’ vraagt Ryan verbaasd. ‘nee, nee dat echt niet. Hij is mijn ex. Maar we zijn altijd beste vrienden gebleven.’ Dit zeg ik nu wel, maar elke keer als Jack me aanraakt voel ik me vies. Hij had me nooit zoiets aan mogen doen. Als ik erover nadenk krijg ik alweer tranen in mijn ogen. Maar ik veeg ze ruw weg. Hopelijk heeft niemand het gezien.