133. VIP

Toen we de zaal in liepen van ‘The Club’ stonden al een honderdtal mensen te dansen en plezier te maken. De gekleurde discolichten flitsen overal en in alle kleuren. Bill leidde me naar de bar en zoals de vrouw zei, stond daar iemand van de beveiliging. Bill die de kaartjes vasthad,gaf ze aan de man. Hij liet ons meteen binnen.

Het was een stuk rustiger en het VIP gedeelte. Ik keek mijn ogen uit. Hier was ik nog nooit geweest. Hier zaten echt de mensen met een status. Elke vrouw had hier gewoon merk kledij aan, en ze liepen er maar al te graag mee in de kijker. Merknamen konden blijkbaar niet groot genoeg op handtassen staan en de hakken konden niet hoog genoeg zijn. Ik keek mijn ogen uit terwijl 1 van de medewerkers ons een tafel aanwees voor die avond. Tom en Friedolien liepen meteen daar naartoe om hun te installeren en Bill keek me aan, dat zag ik uit mijn ooghoeken. “ Wat is er, liefje?” zei hij. Ik draaide meteen mijn hoofd naar hem. Eerst en vooral stond ik wat versteld dat hij mijn naam niet meer zei maar wel ‘liefje’. En ten tweede wilde ik antwoorden op zijn vraag. “ Ik ben hier gewoon nog nooit geweest in dit gedeelde. Het is hier mooi.” Zei ik en keek terwijl naar de bar waar er aan de zijkant grote ronde buizen stonden tot aan het plafond met water, glitters en gekleurde lichtjes in. Het gaf een speciaal effect in de neon blauwe ruimte.

“ Kom.” Zei Bill en hij trok mij aan mijn schouder mee naar onze tafel. Friedolien probeerde zo elegant mogelijk te gaan neerzitten, terwijl Tom alweer in de zetel ging zoals hij er thuis meestal inzat. En dat was dus … niet deftig, om het mooi te zeggen. Ik ging ook gaan zitten naast Friedolien en Bill aan mijn andere kant. Ik bleef de mensen maar afschieten. Er zaten wel nog rare mensen hier in de VIP ruimte. “ Ik ga een fles champagne gaan halen!” zei Tom plots en hij stond meteen weg en liep naar de bar die niet zo heel ver van ons stond. Bill knikte even en Tom liep weg. Er was dit jaar veel ambiance. Zo goed als iedereen stond te dansen en te lachen. Ik had al jaren meegemaakt waar de mensen aan de kant stonden te kijken en er niks gebeurde.

Nog geen 5 minuten later stond Tom terug aan onze tafel met een grote fles champagne en 4 glazen. “ Tast toe!” zei hij terwijl hij de glazen vulde. Friedolien nam als eerste een glas en ik en Bill volgden haar voorbeeld.

De drank vloeide rijkelijk die avond. Friedolien had Tom zo ver gekregen dat hij met haar zou dansen. Het was grappig om Tom te zien dansen in het midden van de dansvloer samen met Friedolien en andere mensen. “Ik ga even naar het toilet.” Zei Bill en hij wees naar een deur naast de bar. Ik knikte en zei : “ Doe maar.” Hij glimlachte terwijl hij rechtstond, boog zich dan nog even naar mij en af me een kus. Bill wandelde rustig weg en bleef alleen achter. Ik wou nog even kijken hoe het met Tom gesteld was, maar vond ze niet meer in de menigte. Ik bleef maar zoeken met mijn ogen en hoorde plots naast me : “ Hallo, jij ook hier Maaike?”