Your little sister and their little brother [JB] 10*

*Bo POV*


Jullie liepen nu al 2 uur rond in de zoo, het was eigenlijk echt wel fijn, Joe was echt hilarisch. Je lachte je gewoon dood. Jullie konden ook echt goed met elkaar opschieten, je had zo’n gevoel dat jullie echt goede vrienden gingen worden. Toch bleven je gedachten afdwalen naar Nick.
’Hé dromer!!’ riep Joe aan je oor in.
’Huh wat?’ vroeg je verward.
’Ik. Vroeg. Iets.’ zei Joe elk woord benadrukkend.
’Ohja sorry’
’Dus?’ vroeg Joe.
’Dus…’
’Vanille lange pauze of aardbei?’ hij keek je aan met een geamuseerde lach, net alsof hij wist waar je aan het denken was. ’Welke smaak wil je? Weet je nog.. jij zei en ik citeer hij schraapte zijn keel en zei met een piepstemmetje (ge weet wel zo die stem wa jonges gebruiken als meisjesstemxD) ’Woow softijs!!! Heb ik echt goesting in kom!!’
’Ohja, euhm vanille’
’Ok’ zei Joe en hij bekeek je nog eens met een grijns.
Hij liep naar het ijskraampje en even later kwam hij terug met 4 ijsjes, hij gaf er elk 1 aan Frankie en Sofie die iets verderop zaten. En kwam toen terug jou richting uitgelopen.
’Aljeblieft mejuffrouw’ zei hij terwijl hij een buiging maakte en je het ijsje overhandigde.
’Danku jongeman’ kon je er nog net uitbrengen voordat je in de lach schoot.
Toen jullie alle2 uitgelachen waren, aten jullie je ijsjes verderop. Je keek eens links van je en zag daar een kinderactractie (das zo’n een zoo mt zo een paar atracties, da bestaat blijkbaar ook al:D).
’Daar wil ik in’ riep je tegen Joe
’Woow rustig maar, ik hoor nog goed, maar we kunnen daar niet in’
’Waarom niet?’
’Omdat wij niks beslissen, we zijn hier alleen maar om op de kinderen te letten he’
’Wacht hier’ zei je toen en je liep naar voren. Je deed iedereen –van jou groep- stoppen en vroeg: ’Wie wilt er allemaal daar in? en je wees naar de atractie.
’JAA ik’
‘Ik ook’ hoorde je langs alle kanten.
’Ok volg mij maar’ en je liep voorop naar de atractie. Joe kwam terug langs je lopen, ‘Dat is natuurlijk ook een manier’ zei hij lachend.
’UhuxD’
Jullie schoven aan en gingen in de atractie.
Hij was natuurlijk wat kinderachtig, maarja iedereen moet zijn innerlijk kind eens kwijt kunnen dacht je. En samen met Joe verveel je je nooit, jullie hadden nog meer fun dan de kinderen waar jullie op moesten letten.
Nadat iedereen in de actractie was geweest, werd er nog eens geteld. ’Ok we zijn er allemaal, dan gaan we nu naar het park om te picknicken’. Woow was het nu al tijd om te eten, de tijd ging echt wel snel voorbij. Ineens verscheen Nick weer in je hoofd, je zou hem meteen terug zien, terwijl je eraan dacht voelde je een rare kriebel in je buik.
Jullie kwamen voorbij in een gebouw met veel ramen, je checkte vlug of je haren wel goed zaten enz. (ik doe da altijd in de ramen van de auto’s waar ik voorbij kom, echt genant as daar iemand in zit(lol)).
’Je hoeft dat niet speciaal voor Nick te doen hoor’ zei Joe al lachend, hij had dus gezien wat je bezig was.
Je bloosde eens, hoe wist hij dat toch elke keer, kon hij gedachten lezen ofzo.
’Nee het is gewoon omdat je dezelfde lach op je gezicht hebt, als die wanneer dat je naar Nick kijkt’ zei Joe.
Ok dit werd eng, hoe wist hij dat? Je had het toch niet hard op gezegd, je keek hem vragend aan.
’Tja wat zal ik zeggen’ begon hij,’ik ben helderziendxD’.
Je gaf hem een speelse duw.
’Hé!!’ riep hij.
’HAHAxD’

Reacties?