Chapter Three

Jasper Pov.

Ik keek Makayla onderzoekend aan. Ze zag er gebroken uit, alsof ze geen zin meer heeft om door te gaan. Ik vroeg me af hoe dat kwam. ‘Makayla, zou ik mogen vragen waarom je hier ligt?’ Ze keek opeens heel verdrietig, en ik zag tranen in haar ogen staan. ‘Dat kan ik je niet vertellen’ zei ze, en ze veegde haar tranen weg. Ze stond op maar wankelde, dus sprong ik op om haar rechtop te houden. ‘Het gaat wel weer’ zei ze, en ze liep het hokje uit. Ik liep haar achterna en keek haar nog steeds onderzoekend aan. Op school leek het niet alsof ze problemen had, daarom was ik ook verrast dat zij het was.
‘Ik weet dat je wilt weten waarom ik daar lag, maar dat is te persoonlijk’ zei ze, toen ze merkte dat ik haar aanstaarde. ‘Het is niet erg, iedereen heeft zo z’n geheimen’ ze stopte met lopen, en ik zag dat we in het park waren aangekomen. Ze ging op een bankje zitten, en staarde een beetje levenloos voor haar uit. Ik probeerde erachter te komen wat haar gevoelens waren, maar dat lukte niet goed. ik bleef staan, en een paar minuten was er een stilte. Opeens zuchtte Makayla, gevolgd door weer een stroom tranen. ‘Weet je, misschien moet ik het je toch vertellen. Ik kan jou niet, maar ik moet het toch kwijt’ ik keek haar aan, en ging naast haar zitten. Zo begon ze te vertellen.

Reageer (5)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen