Chapter One
Makayla Pov.
Mijn vader en ik hebben wel vaker ruzies, maar nu had ik er echt genoeg van.
Met mijn tas ingepakt met kleren en andere dingen liep ik de trap af. Zoals verwacht stond mijn vader onder aan de trap. Als je goed keek zag je een adertje op zijn voorhoofd kloppen, en dat beloofde niks goeds. Eenmaal onderaan de trap probeerde ik langs mijn vader te komen, maar dat leverde me alleen maar klappen op en ik kwam met mijn hoofd tegen de muur terecht. Even werd het zwart voor me ogen en voelde ik een warm straaltje bloed langs mijn slaap af lopen. ‘Hoe durf je weg te willen lopen?’ schreeuwde hij uit. Ik kon niks anders doen dan hem aanstaren. ‘Waarom ben jij niet in plaats van je moeder gestorven, dan was ik nu nog gelukkig’ ik kreeg tranen in mijn ogen, want deze woorden heeft hij me zovaak gezegd dat ze me vanbinnen kapot maakte. Plotseling werd mijn vader stil, en zei toen ‘als jij weg wilt, dan ga je maar. Dan ben ik ook van je af’ en met die woorden liep hij de gang uit, en ging in zijn gebruikelijke stoel voor de tv zitten. Dat liet ik me geen tweede keer zeggen, en ik liep zonder laatste woorden weg van hem.
Reageer (2)
verder!
1 decennium geleden:oo
1 decennium geleden