Hoofdstuk 10

‘’The End’’ komt er op het grote beeldscherm te staan. ’Snel onze brillen en pruiken op!’ siste ik voor de lichten in de zaal aan gaan. Die hadden we afgedaan omdat zo’n pruik echt heel warm is en een film met een zonnebril op kijken is ook niet echt super. Dus deden we snel de pruiken en brillen op. ‘Vond je het een leuke film?’ Justin prutst een beetje aan zijn pruik. ‘Ja erg leuk, en jij?’ vraag ik terug. ‘Ook wel.’ Justin wilt opstaan. ‘Wacht even tot er meer mensen weg zijn, dan is de kans kleiner dat we worden ontdekt.’ Ik trek hem terug op zijn stoel. De meisjes achter ons zijn gelukkig al gelijk weggegaan toen de film afgelopen was. Ik keek even om me heen ‘zullen we gaan?’ vroeg ik toen ik zag dat er nog maar een paar mensen waren. Justin knikte als antwoord en we liepen de zaal uit. ‘zullen we nog een ijsje eten?’ Justin wees op een ijscokar. ‘Jaa, IJS!’ riep ik blij uit. Allemaal mensen om ons heen keken verbaasd naar ons. Snel liepen we naar de ijskar. ‘Dus? Welke smaak wil je?’ vroeg hij toen we in de rij stonden. ‘Eehm…..’ ik dacht na. Zal ik chocola nemen, of vanille, of smurf of misschien suikerspinsmaak? Ze zijn allemaal zo lekker! ‘Weet je het al?’ Justin zag dat ik niet kon kiezen. ‘Hoeveel bolletjes mag ik?’ ik keek hem met mijn liefste gezicht aan. ‘Kies maar’ lachte Justin. ‘Doe maar suikerspin, smurf en vanille’ zei ik tegen de man bij het karretje. ‘En voor mij Meloen, Banaan en citroen’ Justin betaalde en we liepen naar een bankje. Toen we ons ijsje bijna op hadden gilde opeens een meisje ‘OMYBIEBER DAT ZIJN JUSTIN BIEBER EN PRINSES EMILY!!!!’ gelijk keek iedereen op en superveel mensen kwamen naar ons toegerend. Veel mensen maakten foto’s en vroegen om een handtekening. Justin pakte mijn hand vast en sleurde me naar de auto. ‘Snel weg hier!’ siste hij terwijl we renden. Toen we in de auto zaten reden we snel naar mijn huis toe. We renden naar de deur en keken of iemand ons had gevolgd. Gelukkig niet. Ik belde aan en Sally deed de deur open. ‘Prinses, meneer Bieber wat zijn jullie vroeg terug!’ ‘Ja we werden herkent.’ Justin en ik probeerden naar binnen te lopen maar Sally wilden ons niet door de deur laten. ‘Sally laat ons is naar binnen.’ Sally werd rood ‘Het spijt me Prinses maar dat mag niet.’ Ik trok mijn wenkbrouwen op ‘Van wie niet?’ ‘Van eeeh… het mag gewoon niet’ stamelde Sally. Ik keek met een veelbetekende blik naar Justin en hij knikte. We duwde Sally aan de kant en liepen naar binnen. ‘Prinses wacht!’ riep Sally, maar we liepen door naar de woonkamerdeur. We blijven daar nog even staan omdat we iets horen van een gesprek tussen mijn ouders, Scooter en Pattie. ‘Ik weet dat ik het moet vertellen maar ik weet niet of hij het wel aankan!’ zegt Pattie. ‘Wat kan ik niet aan?’ Justin doet de deur open en loopt naar binnen.