Chapter 57. Found herself

Justins pov:

Toen ik mijn ogen opende, zag ik haar onmiddellijk liggen. Je kon ook niet om haar heen kijken. Ze was zo prachtig, zo mooi. Ze leek een godin. Haar mond was een klein stukje geopend en haar ogen gesloten. Haar hoofd lag op haar ene hand, terwijl de ander half geopend voor haar lag. Met mijn vinger streelde ik langs haar pols, naar boven, totdat ik haar handpalm bereikte. Ze sloot haar hand, waardoor ze mijn vinger losjes vast had. Haar ogen opende ze. De groene smaragden vonden mijn blik. Een glimlach speelde rond haar lippen. Mijn adem stokte in mijn keel. Zou ze zich alles van gisteravond nog kunnen herinneren? Ze bleef me even aankijken. Toen boog ze een stukje naar voren en streelde met haar perfecte lippen heel kort de mijne. Een bevestiging voor mij. Mijn hand streek over haar prachtige gezicht. Geen van ons zei of deed iets. Ik leek gek in mijn hoofd te worden. Zij maakte me gek. De wereld draaide voor mijn ogen en niks leek meer echt. Ik moest mezelf onderdrukken om niet direct op haar te springen. Ze had zo'n ontzettende aantrekkingskracht op mij. Het enige wat me tegenhield, was het feit dat ze zich nog steeds niet alles kon herinneren. Dat wist ik, dat zag ik in haar ogen. Gisteravond wel. Gisteravond was ze Faith. Ik wist het zeker. De blik in haar ogen had alles gezegd. Ik had haar pijn gevoeld, ik had haar verdriet gevoeld en ik had haar liefde gevoeld. 'Misschien moeten we ons aankleden.' Meteen nadat ik dit gezegd had, wilde ik het allemaal weer terugnemen. Het magische moment van ons tweeën was verbroken. De band die we hadden was weg. Haar gezicht was vertrokken en het leek alsof er een glazen wand tussen ons in was gekomen. Ze duwde zichzelf overeind. 'Je hebt gelijk,' fluisterde ze. Haar benen gooide ze over de rand van het bed en net toen ze van plan was op te staan, sprong ik op en sloeg ik mijn armen van achteren om haar lichaam. 'Ik houd van je,' fluisterde ik in haar oor, terwijl ik kusjes in haar nek drukte. Ik voelde hoe haar knieën het begaven en ze weer terug zakte op het bed. Ze zat nu tussen mijn benen in en liet toe hoe mijn handen haar lichaam streelden. 'Maar ik...' wilde ze uitbrengen, maar ik liet haar niet uitpraten. 'Echt waar,' verzekerde ik haar. Haar hoofd draaide mijn kant op. Weer staarde ze me aan met haar prachtige ogen. Haar lippen vonden opnieuw die van mij. Alsof we elkaar jaren niet hadden gezien zoenden we elkaar. De minuten leken over te gaan in uren, terwijl onze lippen verstrengeld bleven. Ik duwde haar terug op het bed. Nooit meer zou ik haar laten gaan. Misschien zou dit voor een buitenstaander een gewone zoen lijken. Gewoon een jongen die tegen een meisje zegt dat hij van haar houdt en dat wordt gevolgd door een lange zoen. Maar dit was zoveel meer. Voor mij was het het terugvinden van mijn ware liefde in mijn leven. En voor haar was dit de zoektocht naar zichzelf. Voorzichtig maakte ze zich los. Haar ogen boorden zich in de mijne, voor de zoveelste keer vandaag. Een lach verscheen op mijn gezicht. Ze had zichzelf weer gevonden. Faith was terug. Haar ogen zeiden alles tegen mij. Toen zakte haar ogen dicht. Haar lichaam leunde tegen mij aan. Haar hoofd liet ze tegen mijn borst aan zakken, terwijl ze weer in slaap viel. Ze was doodmoe. Van vannacht, van net, van alles. Mijn handen kamde door haar lange haren. Ze zou nooit meer alleen zijn. Dat was wat ik mezelf liet beloven. En ik zou alles doen om die belofte nooit meer te verbreken.