Ik ben altijd al nieuwsgierig geweest over hoe de natuur eruit ziet. De bossen, de bloemen, het gras. Alleen zal ik daar nooit achter komen. Ook al woon ik vanaf vanavond midden in het bos, ik zal er nooit achterkomen. Ik kom uit Orlando, een stad in Florida. Samen met mijn ouders en mijn broer Chris. Chris heet eigenlijk Christopher, maar dat vond hij een achterlijke naam dus heeft hij het afgekort. Onze ouders houden van lange namen en dat heeft beter voor mij uitgepakt dan voor Chris. Chris is negentien en hij mocht in ons huis in Florida blijven wonen op de kosten van mijn ouders. Maar hij wou mee. Ik zelf ben zestien en hoogbegaafd. Op mijn viertiende heb ik mijn examen al gedaan en ik ben al klaar met school. Ik kan natuurlijk naar de universiteit, maar dat kan ik niet alleen. We verhuizen naar Forks en daar zal ik naar school gaan. Chris zal werk gaan zoeken, maar omdat hij lui is weet hij niet wat. Waarschijnlijk zal hij bij mijn moeder gaan werken. Mijn moeder gaat een café in Forks beginnen, een van de weinigen waarschijnlijk en mijn vader is dokter in het ziekenhuis in Forks. Mijn broer heeft alleen wel een probleem. Hij houd van uitslapen, maar dat kan hij niet meer, hij moet mij naar school brengen. De meeste zullen aan mij vragen waarom. Ik ben zestien en mag mijn rijbewijs halen. Natuurlijk kan dat op die leeftijd. Alleen is er een probleem, een probleem die er ook voor zorgt dat ik de natuur om mij heen nooit kan of zal zien. Ik ben namelijk blind geboren.
Reageer (10)
wauw!!!! super mooi geschreven en echt een bijzonder nieuw idee voor een storie!! ben benieuwd
1 decennium geledenBloody Awesome<33!
1 decennium geledenAwesome
1 decennium geledenNice
Snel VerderXxxx
Omg. dat is echt zo zielig, dit doet me weer denken aan Anne-Fleur mijn vakantie vriendin uit 2009, ik ontmoete haar in le tre isole een camping waar ik toen voor de 2de keer was, deze zomer ga ik er voor de 4de keer heen, maar Anne-Fleur was blind, ik heb me aan Anne gebonden omdat geen enkel ander kind voor haar leek te willen zorgen, ik heb haar een dag lang heel veel aandacht geschonken en ze leek er blij mee te zijn, ze las me een verhaal voor uit een blindenschrift en ze kon het best goed. verder heb ik met haar gezwommen en hebben we mens erger je niet gespeeld ook in de versie voor blinden mensen, ik heb haar wat danspasjes geleerd door middel van gevoel en we hebben samen geluncht, in ieder geval, blinde mensen zijn ontzettend leuk gezelschap, ze kijken anders tegen de wereld aan, op een speciale manier die ik toen zelfs niet kon begrijpen toen ze het me uitlegden.
1 decennium geledenawesome snel verder
1 decennium geleden