1

Rosa:
‘Rosa kom naar beneden we moeten nu echt gaan.’ Roept haar moeder. Rosa geloofd nog steeds niet dat ze deze plek moet achterlaten. De zolder waar ze zolang heeft geslapen, en waar ze duizenden slaapfeestjes heeft gegeven met vriendinnen. Haar hele levensverhaal ligt bijna in deze kamer. En nu ineens moet ze weg, naar Stratford, net of ze het daar leuk gaat krijgen. Er bestaat geen fijner leven als dat wat ze nu heeft. Maar haar ouders stonden erop, ze moesten verhuizen. Ze heeft het huis gezien op foto’s want ze wou niet mee om te kijken. Om eerlijk te zijn was het echt heel groot en mooi. Maar ze had ook niet minder verwacht met haar rijke ouders. Het enige nadeel aan hun werk is dat ze maar weinig tijd hebben voor haar. Rosa kijkt nog een keer haar kamer rond en sluit dan met een zucht de deur. Dit was het dan, haar leven hier in Middlefield, het was voor haar ouders beter om naar Stratford te gaan omdat ze dan dichter bij hun werk zitten, kunnen ze dan niet even aan haar denken? Buiten staat hun grote zwarte range rover al klaar om te vertrekken. Net als ze wil instappen hoort ze geschreeuw: ‘Rosa wacht.’ Daar komen ze dan allemaal, om afscheid van haar te nemen. Ze weet niet of dit het makkelijker maakt maar geeft ze toch al haar vrienden een knuffel. Zelfs Jack haar ex geeft ze een knuffel, ondanks zijn fouten wou ze toch vrienden met hem blijven. Jennifer, haar gaat ze missen. Zij is al haar vriendin vanaf dat ze 1 jaar is. Wanneer ze klaar is met haar vrienden, stapt ze dan toch de auto in. Nog 1 keer kijkt ze achterom ‘vaarwel leven.’ Fluistert ze zo zacht dat haar ouders het niet horen. Ze is op weg naar een nieuw leven, het leven in Stratford.