Chapter One

Heaven POV
Zuchtend keek ik uit het raam, overal liepen buiten mensen rond. Grote mensen, kleine mensen, mensen met een raar kapsel, zelf mensen met alle kleuren van de regenboog in hun haar. Ik zuchtte en keek naar mijn ipod, die aanstond. Er stak een wit kabeltje uit, van mijn oortjes, waarop de dopjes lieveheersbeestjes zaten. Ik grinnikte, ik vond die oortjes zo geweldig. Mijn gedachten waren even weggevlogen, maar kwamen snel terug. Zuchtend keek ik weer naar buiten. De huizen stonden steeds dichter op elkaar en het werd steeds drukker. Ik zuchtte, wou ik dit wel? Wou ik wel beroemd worden? Wou ik wel naar Palm Woods? Weer zuchtte ik en ik staarde naar buiten. "We zijn er bijna", hoorde ik mijn moeder zeggen. Mijn moeder, altijd heeft ze me gesteund en nu wilt ze volgens mij meer zelf een nieuw leven beginnen. Sinds mijn vader overleden is, is niets meer hetzelfde. Misschien doe ik dit wel voor haar, voor een nieuwe start, voor een beter leven. Ik voelde tranen in mijn ogen branden, maar ik knipperde ze weg, dadelijk ging mijn moeder zich weer zorgen maken en daar had ik geen zin in.
Toen de auto langzaam stopte keek ik uit het raam. Het was hier niet zo druk en het zag er best wel mooi uit, net een vakantie hotel. Ik grinnikte en stapte uit de auto. Volgens zo'n blaadje wat ik thuis kreeg, woonde hier veel beroemde kinderen met hun ouders, ook wat minder beroemde. Ook stond erin dat er een zwembad was en je kreeg een super fijne kamer. Ik hoopte echt dat ik het me hier naar mijn zin zal gaan krijgen. Ik keek rond en zag 4 jongens aan komen lopen met een of ander vaag hotel karretje, eentje zat erin, hij had een helm op. Ik grinnikte, het zag er best wel grappig uit. Ze kwamen dichterbij en stopte net voor mijn versleten zwarte allstars. Ik keek naar mijn schoenen, bang om ze aan te kijken, vanuit mijn schoenen keek ik langzaam omhoog en ik keek tegen een niet erg grote jongen, met een lichte huid en donkere haren in een hanenkam. Ik glimlachte een beetje moeilijk en hij ook. "Ik -uhm- ben Logan", zei hij een beetje moeilijk en hij krabte achter zijn hoofd, wat eigenlijk best wel schattig eruit zag, "Wij moeten jullie spullen naar binnen brengen" Dat laatste kwam niet echt heel erg slim over, het leek eerder alsof hij niet wist waarover hij het had, of waarom ze dat moesten doen. Ik grinnikte en keek om naar mijn moeder die onze spullen uit de auto haalde. "Fijn", zei ze niet heel hard, maar wel op een hoorbare toon. Ik keek nog even naar de jongen totdat de jongen die nog in het karretje zat iets zei. "We zijn stoute jongetjes geweest, we mochten niet voor de 10e keer door de lobby rennen maar dat hebben we toch gedaan, met onze hockeysticks hebben we Bitters per ongeluk geslagen en nu hebben we corvee", zei hij met een blij gezicht en ik begon te lachen. "Jullie hebben die Bitters geval", ik keek even raar, "Geslagen met jullie hockeysticks?", vroeg ik vol ongeloof met een lachend gezicht. "Jep", zei de lange blonde jongen, "ik ben trouwens Kendall" Ik glimlachte naar Kendall en hij sprong van het karretje af. Hij liep naar mijn moeder en hielp haar met de tassen. "Ben jij niet het nichtje van Jo Taylor?", vroeg hij aan mij en hij keek me vragend aan. "Kendall, niet het nieuwe meisje ondervragen", zei de andere lange jongen, maar dan met half lang donker haar en hij was best wel knap. Ik keek raar naar die jongen en toen weer naar Kendall. "Ja, hoezo?", vroeg ik aan hem. "Niets", antwoordde hij afwezig en hij zette samen met Logan en die andere lange jongen de spullen op het karretje. "Jo was zijn vriendinnetje", zei de jongen met de helm tegen mij toen hij naast me kwam staan, "Ik ben trouwens Carlos" Ik grinnikte en ik keek hem aan. Zijn grote glimlach was aanstekelijk, ik begon ook te glimlachen, totdat mijn moeder weer wat zei. "Ik ga de auto weg zetten", zei ze en ze ging in de auto zitten, "Loop jij met die aardige jongens mee naar binnen, ik kom zo" Ze startte de auto en liet mij achter bij 4 jongens die ik amper kende en die met mijn moeders en mijn spullen rond liepen.