With pleasure ~ CB - 50

Als de mannen eenmaal klaar zijn worden ze naar een andere zaal geleidt waar dure cameratoestellen staan. Een fotoshoot dus. Vol bewondering kijk ik toe, nog nooit had ik dit in het echt meegemaakt. 'Hey,' Ik kijk vragend om en zie een jonge vrouw die naar mij glimlacht en haar hand uitsteekt. 'Audrey.' Zegt ze terwijl we elkaars handen schudden. 'Amilia.' Glimlach ik en kijk weer naar de mannen. 'Apart om het te zien, is het niet? Ik keek net zo toen ik voor hun ging werken.' Ik knik en steek even mijn hand op naar Kiro wanneer hij onze kant op kijkt. 'Laten we ergens gaan zitten, we kunnen voorlopig toch niks doen.' Merkt Audrey op en sleurt mij al met haar mee voordat ik heb kunnen antwoorden. Wanneer we in de gang een relaxte bank hebben gevonden, nemen we hierop plaats en zuchten tegelijk. 'Wauw, ik snap niet dat jij op zo'n hoge hakken kan lopen.' Ik lach en trap ze uit om mijn tenen te strekken. 'Oefenen, dan kun je het. Ik moet er na al die jaren ook nog wel aan wennen hoor, ik kan bijvoorbeeld niet uren lang staan of lopen erop.' Hierop knikt Audrey en pakt een van mijn schoenen op. 'Ze zijn wel mooi..Zeg, wat vindt je van de jongens?' Ik kijk haar vragend aan terwijl ik mijn schoenen weer aan trek. Wat ik van de jongens vind? 'Hoe bedoel je?' 'Nee nee, gewoon zeggen.' Lacht ze. Ze trekt haar benen op in kleermakerszit en kijkt me met een grijns aan. 'Ik bedoel,' Even kijkt ze vlug om zich heen en leunt dan naar voren. 'Geef toe dat Romeo knap is.' Ik lach en krab lichtjes aan mijn achterhoofd. Tja, als ze het zo bedoelde. Romeo was mijn type niet, maar hij was niet lelijk. 'Hij is niet lelijk, nee.' Beantwoord ik haar en we lachen kort. 'Maar als je het zo stelt..Tja, ze zijn alle vijf gewoon super vrienden voor mij geworden. Klinkt raar, maar voordat we dus op tour gingen hebben ze mij continue in hun huis gehouden en zich heel normaal gedragen, alsof we al jaren met elkaar optrokken. Ik vind het ook best wel raar om ze te zien als mijn bazen.' Grinnik ik. 'Wauw, echt waar?! Jij hebt echt mazzel in het leven! Zelfs met je lichaam.' Glimlacht ze naar me en staat op. 'Laten we de lunch gaan voorbereiden.' Ik knik hierop en volg haar. Audrey moest eens weten hoe weinig mazzel ik heb in het leven, en mijn lichaam zou ze echt niet willen. Waarschijnlijk viel het ook niet eens op dat ik geen gezond lichaam heb door het jurkje dat ik draag. Laten we dat dan maar zo houden, althans, voor zolang het gaat.

YAY! omg, morgen alleen nog Duits leestoets = niet leren, dus ik ben eigenlijk klaar met mijn SE week . Dus ik vond dat ik wel weer kon gaan schrijven . En misschien een beetje vroeg, maar alvast een FIJNE vakantie aan iedereen!