0.7

Ik kroop in de auto naast een slapende Zora. Hinne kwam er toen bij. "Hij zal je nu wel laten" zei hij en keek me aan. Ik lachte naar hem. Ik legde me tegen zijn borst aan. "Wat heb je gedaan?" vroeg ik. "Eigenlijk heb ik gewoon mijn liefde voor je verklaard, sorry" zei hij. Ik keek op. "Hinne echt waar sorry, maar ik voel niets voor je" zei ik zacht. Hinne glimlachte. Ik keek hem gewoon aan. Ik voelde vluchtig zijn lippen op de mijne. Mijn hart ging als een gek tekeer. "Hinne ik voel niets voor je" zei ik. Ik voelde aan mijn lichaam dat ik loog en toch wist ik dat ik niets voor hem voelde. Mijn hart zei iets anders dan mijn hoofd. En ik wou deze keer mijn hoofd wel geloven. "Sorry" zei Hinne zacht. Ik drukte plots mijn lippen op de zijne. Mijn hart hadden de strijd tussen mijn hoofd gewonnen. Hinne lachte. "Oke misschien voel ik wel wat voor je" zei ik zacht. Hij lachte en drukte een kus op mijn mond. "Laten we het nog wat voor ons houden voor Jochem dan" zei Hinne. Ik knikte. Ik legde me tegen hem. Zijn armen sloeg om mijn middel. Ik ging niet slapen alleen mijn ogen even sluiten. Ik voelde me moe worden en niet veel later zat ik in dromenland, met Hinne