0.6

"Ben ik even blij dat we ergens stoppen" zei een luide stem. "Sssst ze slapen" zei de stem van Bram. Ik legde me dichter tegen Hinne aan. Zijn vingers streelden langs mijn arm. "We zullen ze toch wakker moeten maken" zei Pim. "Waarom?" zei Hinnes stem. "Ze moeten hun benen ook kunnen streken hoor" zei Pim dan. "Wat" mompelde een stem naast me. Zora was dus ook al wakker. "Hey wakker worden" zei een zachte stem naast me. Ik trok me uit. De deur van Zora sloeg toe. We zatten nog alleen in de auto. Hinne deed zijn deur open en stapte uit. Ik stopte na hem uit. Jochem gaf me plots een knuffel en ik liet me knuffelen. Hij gniffelde even. Ik zag Hinne weg lopen. De stakker, niet dus. "Waarom moest ik ook alweer mee?" vroeg ik verbaast. "Ik wou je niet achterlaten" zei Jochem dan. Ik mocht deze gast ook niet. "Jochem laat haar toch eens" zei Roderick zijn stem gemeend. "Sorry" zei Jochem en nam afstand van me. Ik bedankte Roderick en liep richting de plaats waar ik Hinne had heen zien gaan. Ik zag hem bij de broodjes tegen Bram praten. Ik besloot een broodje met preparé te nemen voor onderweg. "Ze haat me gewoon" zei Hinne tegen Bram. "achnee, ze kent je gewoon niet" zei Bram terug. "Ik mag haar graag, hoe stom klinkt dat nu, ik ken ze amper" zei Hinne terug. Ik liep naar de kassa. "Ik betaal" zei iemand achter me. Jochem kwam naast me staan. "Kun je me nu echt niet gerust laten?" vroeg ik verontwaardigd. "Wat is er mis?" vroeg Bram naast me. "Hij laat me maar niet gerust" zei ik kwaad. Bram schudde zijn hoofd richting Jochem. Ik liep naar Hinne en met broodje dat Jochem had betaald.