9. Aphasia Hayek

Aphasia Pov.

'Je meent het' zegt die Jacob sarcastisch. 'Ja ik meen het ja' zeg ik droog. Emily is inmiddels naar de keuken gelopen om de schaal met muffins te pakken. Ze wilt het op tafel zetten als er van alle kanten naar haar toe schieten. 'Laat haar die schaal op tafel zetten en veilig wegkomen ja, stelletje holbewoners. Hebben jullie geen manieren geleerd thuis ofzo?' zeg ik en kijk ze streng aan. Iedereen gaat weer terug zitten en wacht tot de schaal op tafel staat, ze willen gelijk weer aanvallen maar ik ben ze alweer voor. 'AF' zeg ik, ze kijken me echt heel zielig aan nu. Emily loopt lachend van de schaal weg. 'Oke, iedereen pakt er eentje uit en niet meer, en zeggen dan dank je wel tegen Emily' zeg ik, ze doen wat ik zeg en bij iedereen hoor ik een dank je wel uit de monden komen. Ik kijk tevreden naar Emily die met open mond kijkt. 'Hoe, hoe deed je dat?' vraagt ze verbaasd. 'Dat heet nou de kracht van de vrouw' grinnik ik. 'Dus ik kan dat ook he' zegt ze, 'Ja jij kan dat ook' zeg ik. Ze kijkt naar de jongens die rustig aan het eten zijn. 'Zo rustig zijn ze nog nooit geweest' zegt ze dan tegen mij. 'Je moet ze gewoon goed africhten, jongens zijn net honden. Ja kan ze van alles leren' lach ik, Emily lacht.