Hoofdstuk 3

Chester werd wakker van het zonlicht op zijn gezicht. Hij ging recht overeind zitten en keek om zich heen. "Dit is niet mijn slaapkamer" dacht hij ervanuitgaand dat alles wat gister gebeurd was maar een droom was. Chester stond op en liep naar de deur. Hij zette de deur op een kiertje en gluurde erdoorheen. Hij zag een lange gang met een hoog plafond en groote ramen waar veel zonlicht naar binnen viel. Één van de vele werksters die in de gang liepen zag Chester gluuren en liep op hem af. "Ah, heb je een goede nacht rust gehad?" zei ze. "Ik zal wat schone kleren naar je kamer brengen daarna moet je aan een van de dienstmeisjes vragen je naar Albor te brengen hij zal alles uitlegen". Ze draaide zich om en liep weg. Chester trok zich terug in zijn kamer en begon aandachtig te bekijken. Een best luxe kamer. Er stond een groot hemelbed verder was er een hoge kast en een bureau. Even later kwam het diestmeisje terug met de kleren. "Zo, als je verder nog iets nodig hebt geef je maar een gil." Chester kleede zich aan en liep de kamer uit. Zoals gevraagd vroeg hij een van de dienstmeijes naar Albor. Ze nam hem mee door een paar gangen en wat trappen op toen ze hem een deur wees. Chester liep naar binen zoals de andere kamer was deze erg groot. Het was overduidelijk dat deze kamer de biblietheek woest zijn want er stonden grote boeken kasten en comfortabele sofa's om in te lezen. Een jongeman van een jaar of 19 zittend in een sofa wenkte hem. "Hallo ik ben Albor" begon hij. "Je zult je vast afvragen waar je nu bent beland." Chester knikte. "Je bent in Gervinia op de planeet Orxon" ging Albor verder. "Op Orxon zijn er dingen mogelijk die een aardling zoals jij niet makkelijk zou begrijpen. Dus je ken de Aarde." zei Chester. "Ja dat klop, alle mensen op Orxon stammen af van mensen die net als jij toevalling door een magische poort vallen."Maar hoe kan ik dan weer terug?" vroeg Chester. "Dat moet je zelf doen, alleen jij zelf kan je terug sturen naar waardan ook met behulp van magie" zei Albor "Maar ik ben helemaal niet magiesch" Iedereen is magiesch je moet het alleen leren" zei Albor "En waar kan ik dat dan leren?" vroeg Chester "Ik weet wel iemand maar dat word een lange reis en dat wil ik niet doen zolang je niet weet wat je te wachten staat" Dus?" vroeg Chester ongeduldig. "Dus ik zal je naar school moeten sturen."