Die dag dat je lachten

Met een lachende traan vang ik je op. Ik doe alles om je op te vrolijken, te laten zien dat ook jij gelukkig kan zijn. Ik weet hoe zwaar je het hebt gehad, ik weet hoe zwaar je het nu hebt, en ik weet zelfs hoe zwaar je het zult krijgen. Ik stel me onschuldig en onwetend op. Zorg er voor dat je huilend kunt lachen. Ik verberg mijn pijn en zorgen, wensend dat jij beter word.
Als ik kon nam ik je in mijn armen en liet ik je nooit meer los. Je zou niet huilen, want dat doe je niet als iemand er bij is. Maar ik zou hopen dat je je eventjes thuis voelde. Even op de plek waar je hoort. Je zou me misschien snel los laten, weigerend om getroost te worden.
Je bent sterk zeg je, maar ik weet dat je van binnen verscheurt wordt.
Zeg me niet dat het goed met je gaat, want ik weet hoe erg je hart vol littekens staat. Ik weet hoe veel pijn je hebt. Ik weet hoe erg je leid. Ook weet ik dat je me niet geloofd, hoe zou ik dat immers kunnen begrijpen? Toch doe ik het, en ik zal het nooit opgeven.
Ik zal nooit toestaan je weg te laten zakken in je pijn. Toch moet je hier zelf uit komen. Het enigste wat ik kan doen is mijn hand naar je uit steken, maar om uit deze draaikolk van verdriet te komen zul jij de gene moeten zijn die mijn hand vastpakt.
En misschien, misschien veelkans, ben ik niet echt de gene die je gelukkig hoort te maken. Ben ik niet de gene die het kan. Toch kan ik je niet opgeven. Toch kan ik je niet zo zien leiden. Toch zal ik ondanks alles de gene zijn die een hand naar je uit steekt.
Je verdient beter, hoe vaak ik het je ook zeg je luistert er niet naar. Ook wil je niet luisteren als er word gezegd hoe mooi of lief je bent. Ik weet dat het als betekenisloze woorden klinkt, maar het is mijn waarheid.
Je weigert om je heen te kijken en te zien dat er alleen maar schaduwen zijn als de zon schijnt. En nog minder zie je in dat jij die zon bent. Wordt wakker uit deze nare droom, kijk en zie dat ik mijn hand uit steek je uit deze schaduw te halen. Want ja, jou geluk schenken is als je hand vast pakken die net te ver weg is. Net als ik je vingers te pakken heb glijden ze weer uit mijn hand.
Hoeveel tijd het ook nodig heeft, hoeveel lachende tranen we ook zullen vergieten, je zult gelukkig worden. Ik zal wachten tot die tijd. Wachten op die dag dat je weer zult lachen.