0.3

"Hey meid" hoorde ik een meisjes stem achter me zeggen. "Hey Zora" zei ik terug en gaf haar een kus op haar wang. "Hinne" zei ze met haar blije toontje. Ze gaf hem een knuffel. "Doet hij wat lief?" vroeg Zora in mijn oor. Ik knikte. "Zijn vriendin maakte het een maand geleden uit en hij doet soms wel eens vies" zei ze zacht. Ik grinnikten zacht. "Je zou voor minder bij zo iemand weg gaan" zei ik. Ik vond het plots wel bot dat ik dat zei, maar ik vond het zo. Hij leek zo een jongen die elk meisje probeerde te veroveren. Ergens vond ik het wel erg voor hem maar ik wist de reden niet voor het plotse uitgaan.
"Hey ben je nog wakker?" vroeg een stem achter me. Ik knikte. Ik liep naar het podium waar ik nog wat moest doorwerken. Ik was als laatste op het podium want ik moest nu de Fender afsluiten. Ik trok zorgvuldig de draden uit. Ik wist dat ik niet alleen op het podium zou blijven. "Hoi" zei een stem achter me. Ik keek om. Jochem stond achter me. "Ik denk dat Hinne je wel mag" zei hij. "goed voor hem" zei ik zo bot als het kon. "ach geloof me zo erg is hij niet als hij eruit ziet" zei hij verder. Wou hij me nu overtuigen van iets. "Laat me raden, jullie zijn broers zeker?" vroeg ik en keek hem aan. Hij knikte. "Ik mag hem niet" zei ik en deed verder met de Fender. "Dat is zijn gitaar weet je" zei hij dan. "Ja dat wist ik al" zei ik en deed gewoon verder. Waar moeide hij zich toch mee.