0.2

Ik liep van het podium naar de backstage. Ik zette me naast Jan. Hij deed het geluid. De jongen van de Fender kwam plots af. "Ik krijg mijn gitaar niet juist gestemd" zei hij en keek Jan aan. Jan liep mee. Ik nam zijn werk achter da computer even over dan. Jan deed een gebaar naar me en ik deed wat me gevraagd werd. Jan kreeg de gitaar dan gestemd. De jongen ging van het podium. "Wat moest Hinne?" vroeg Roderick naast me. "Hinne?" vroeg ik. Roderick wees zo droog als het kon naar een achter hem. Ik keek naar waar hij wees. Ik kwam uit bij de eigenaar van de Fender. "Hij kreeg zijn Fender niet gestemd" zei ik. Roderick keek me dom aan. "Je meent het?" vroeg hij dood serieus. Ik knikte. "Hinne die zijn gitaar niet gestemd krijgt?" vroeg hij duidelijker. Ik knikte nog eens. "Dit is zo omogelijk" zei hij als conclusie. "Waarom?" vroeg ik. "Hinne is bij ons echt de top in het aansluiten en stemmen van gitaren en zeker van zijn Fender" zei Roderick. "Waarom zou hij het dan komen vragen?" vroeg ik onduidelijk. Hij hief zijn schouders op. "Ik kom er wel achter" zei Roderick en liep naar de bende. "Wie is zij?" vroeg een stem bij Roderick. Ik keek om. De jongen met de lange blonde haren was de vrager. "Oh, ze is mijn buur, Esther" zei Roderick als antwoord op de vraag. "Waarom doe je zo een werk?" vroeg iemand naast me. Hinne was naast me komen zitten. "Waarom lieg jij?" vroeg ik verbaast en met een tikketje kwaadheid. Hij hief zijn schouders op. "Omdat dit goed betaald en ik het graag doe" zei ik op zijn vraag. Ik richte me terug op de computer. Het witte scherm en de zwarte draden maakten me zowat zot. Ik was blij als alles in onder was.